Een korte documentaire over het leven van vluchtelingen in de vluchtgarage in de Nederlandse hoofdstad, Amsterdam. Over hoe mensenrechten, ook in Nederland, maar relatief zijn.
Een productie van Eline Vreugdenhil en Bram Vernhout
Muziek: Tom Schipper
Meer informatie over Wij Zijn Hier: www.wijzijnhier.org
A dynamic and interactive mapping of migrant detention in Europe and beyond. This site aims to:
• Record the sites, forms and conditions of migrant detention and their serious human consequences
• Enable access to information concerning migrant detention sites and contact with detained persons
• Mobilise all those who oppose migrant detention and removal measures to protect migrants human rights
http://www.therefugeeproject.org/
Every day, all over the world, ordinary people must flee their homes for fear of death or persecution. Many leave without notice, taking only what they can carry. Many will never return. They cross oceans and minefields, they risk their lives and their futures. When they cross international borders they are called refugees.
The Refugee Project is an interactive map of refugee migrations around the world in each year since 1975. UN data is complemented by original histories of the major refugee crises of the last four decades, situated in their individual contexts.
(Best viewed in Chrome and Firefox)
Teken tegen strafbaarstelling van illegaal verblijf: www.geenstrafbaarstelling.nl/
Voorstel strafbaarstelling van illegaal verblijf van vreemdelingen in Nederland
http://www.raadvanstate.nl/adviezen/zoeken_in_adviezen/zoekresultaat/documenten/W.04.11.0439.pdf
Veel kritiek op ‘illegalenjacht’ omwille van het quotum (20-03-12)
http://www.inlia.nl/news/show/veel-kritiek-op-illegalenjacht-omwille-van-het-quotum
Foto: Banner van De Vluchtkerk in Amsterdam (www.devluchtkerk.nl)
VVD en PvdA hebben afgesproken dat illegaliteit toch niet strafbaar wordt.
1 april 2014
De strafbaarstelling van illegaliteit is van de baan. VVD en PvdA hebben daarover afspraken gemaakt. Er is ook een akkoord over verhoging van de arbeidskorting in de inkomstenbelasting. Daarvan profiteert de groep met een inkomen tussen 40.000 en 110.000 euro. Het schrappen van het strafbaar maken van illegaliteit is een tegemoetkoming aan de PvdA. Volgens PvdA-leider Samsom lag de strafbaarstelling de PvdA als een steen op de maag. “De maatregel bleef ons maar achtervolgen; nu laten we dit achter ons.” Er waren afspraken over gemaakt in het regeerakkoord, maar die lagen heel gevoelig bij de achterban van de partij.
De voordelen van het strafbaarstellen van illegaliteit
26 december 2012 / Theo van Willigenburg
Het is een beproefd concept: maak van iets onschuldigs iets onrechtmatigs, en je mag het bestraffen. In Nederland werden aan het begin van de negentiende eeuw steeds meer gedragingen strafbaar gesteld. Er ontstond een systeem van gevangenissen. Landlopers, afwijkende types of mensen die hun schulden niet konden betalen werden daarvoor weliswaar vastgehouden in Huizen van Bewaring, maar formeel was dit geen straf. Toch knaagde het: mocht je mensen wel opsluiten die feitelijk niets verkeerds hadden gedaan? Door landloperij strafbaar te stellen was dit probleem ineens opgelost.
Vanaf 2013 zal het in Nederland niet meer onrechtvaardig zijn om mensen die onmogelijk terug kunnen naar hun land van herkomst, in de cel te stoppen. Door in Nederland te blijven doen ze iets strafbaars. Dus mogen ze gestraft worden. Goed voorbeeld doet goed volgen: wat met de landlopers kon, kan ook met de landlozen.
Bijkomend voordeel is dat uitgeprocedeerde asielzoekers minder zichtbaar worden. Tentenkampen zullen niet zo snel meer worden ingericht en demonstreren wordt te risicovol. Toen gevangenisstraf in Europa gemeengoed werd, was dat ook omdat het publiek steeds meer gêne voelde bij al te openlijke ellende (de vele bedelaars, de publieke bestraffingen en openbare executies). Ook nu weten we weinig van de behandeling van mensen zonder papieren die maanden, soms jaren in vreemdelingenbewaring worden gehouden en dat zal gelukkig alleen nog maar minder worden, als illegalen in gewone gevangenissen worden weggestopt. Een fijne, opgeruimde samenleving is het gevolg.
En dan het derde voordeel: de krimpende gevangenisbevolking zal met één klap 50% uitgebreid worden. Dat is een zegen voor de werkgelegenheid, nu steeds meer Penitentiaire Inrichtingen moeten sluiten. In de negentiende eeuw leidde de inrichting van het gevangeniswezen ook al tot een opleving van de economie.
Niet alleen bewaarders en beveiligers houden hun baan, ook het leger psychosociaal geschoolde deskundigen dat gedetineerden omgeeft kan aan het werk blijven. Bestrafte asielzoekers zullen nu intensief begeleid worden zodat zij delictinzicht ontwikkelen en intern gemotiveerd raken om na hun straf ons land te verlaten. Nauwkeurige monitoring moet ervoor zorgen dat gedrag dat blijk geeft van die hoop wordt afgeleerd. Bij asielzoekers die zich blijven verzetten kan op termijn een persoonlijkheidstoornis worden vastgesteld. Wanhoopsdaden kunnen gerelateerd worden aan psychoses. Voor onverbeterlijke illegalen staat daarmee de weg naar de TBS open.
En dan naast de maatschappelijke voordelen, nog dat ene hele grote voordeel voor het geweten: we hoeven ons niet meer ongemakkelijk te voelen over het opsluiten van onschuldige mensen, want onschuldig zijn ze straks niet meer. Zo organiseren we een beschaafde, rechtvaardige samenleving. De strafbaarstelling van illegaal verblijf is de triomf van de maakbaarheidgedachte.
teken mee tegen strafbaarstelling illegaal verblijf
Het kabinet wil illegaal verblijf van migranten strafbaar stellen. Ook wil het kabinet het onmogelijk maken dat mensen die zonder verblijfspapieren in dit land worden aangetroffen ooit nog legaal verblijf kunnen verkrijgen, zelfs als er nieuwe relevante feiten zijn die dat wel zouden rechtvaardigen.
Wij spreken ons uit tegen deze plannen. Strafbaarstelling van illegaal verblijf is buiten alle proporties en slecht voor de samenleving.
Wij propageren geen illegaal verblijf maar verzetten zich tegen het strafbaar stellen ervan, omdat dit voor kwetsbare groepen en voor de samenleving als geheel negatieve gevolgen zal hebben. Strafbaarstelling is buiten proporties. Het is een aantasting van mensenrechten, bedreigt de meest kwetsbare groepen, werkt uitbuiting in de hand, vergroot de afstand tot de hulpverlening, is slecht voor de veiligheid en openbare orde en vergroot de spanningen tussen groepen in de samenleving.
Teken hier de petitie tegen strafbaarstelling van illegaal verblijf.
Ondergetekenden hebben de volgende argumenten tegen de strafbaarstelling:
1) Strafbaarstelling is buiten proportie
Er kunnen allerlei redenen zijn waarom mensen zonder papieren ons land binnenkomen: op zoek naar een betere toekomst, op de vlucht voor een levensbedreigende politieke situatie, vanwege een relatie of gezinsbanden. Er zijn ook mensen die hier eerst legaal verbleven, maar hun status hebben verloren, bijvoorbeeld omdat hun arbeidscontract niet werd verlengd. Hun enige overtreding’ is dat ze hun papieren (nog) niet op orde hebben. Deze mensen dragen al de consequenties daarvan in de vorm van uitsluiting van sociale zekerheid en de mogelijkheid van uitzetting. Het zijn geen criminelen’. Strafbaarstelling van illegaal verblijf is disproportioneel.
2) Strafbaarstelling dwingt illegale’ migranten ondergronds en werkt uitbuiting in de hand
…… (lees hier rest petitie)
Waar strafbaarstelling toe kan leiden:
http://migrantsatsea.wordpress.com/2011/03/02/italian-prosecutor-to-open-criminal-investigations-against-6000-tunisians-for-illegal-immigration/
Italiaanse officier van justitie opent ??strafrechtelijk onderzoek tegen 6000 Tunesiërs wegens illegale immigratie
02 maart 2011
De openbare hoofdaanklager van Agrigento/Sicilië, Renato Di Natale, heeft strafzaken geopend op beschuldiging van illegale immigratie tegen de Tunesiërs die eind februari in Lampedusa zijn aangekomen. De hoofdaanklager noemde de opening van de strafzaken een routine procedure die zou optreden in alle gevallen van de komst van een vermoedelijke illegale immigrant. Extra beschuldigingen wegens het verstrekken van valse informatie zou kunnen worden toegevoegd indien wordt ontdekt dat een migrant een valse naam heeft verstrekt. Als een individuele migrant de status van politiek vluchteling zou worden gegeven, dan zou de strafzaak worden geschrapt.
Ondergetekenden petitie
Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV), Christelijk Nationaal Vakverbond (CNV)
Secretariaatsgemeenten Groningen, Utrecht en Eindhoven namens de overige LOGO gemeenten, Vereniging Friese Gemeenten
UNICEF, Defence for Children International, Stichting Vluchtelingkinderen
Raad van Kerken in Nederland, waarbij aangesloten: Protestantse Kerk in Nederland, Rooms-Katholieke Kerkprovincie in Nederland, Oud-Katholieke Kerk van Nederland, Algemene Doopsgezinde Sociëteit, Remonstrantse Broederschap, Evangelische Broedergemeenten in Nederland, Religieus Genootschap der Vrienden (Quakers), Syrisch-Orthodoxe Kerk in Nederland, Leger des Heils, Anglicaanse Kerk in Nederland, Molukse Evangelische Kerk, Koptisch Orthodoxe Kerk, Bond van Vrije Evangelische Gemeenten in Nederland
Geassocieerd lid: Vereniging van Orthodoxen ‘H. Nikolaas van Myra’, Basisbeweging van Kritische Groepen en Gemeenten in Nederland, Kerkgenootschap der Zevende-dags Adventisten
De Gereformeerde Kerken in Nederland (vrijgemaakt)
Oikos, SKIN-kerken, Kerk in Actie, Justitia et Pax, Netwerk Religieuzen voor Vluchtelingen (NRV), INLIA
Uit de achterban van de kerken 10.000 individuele ondertekenaars
Nederlands Juristen Comité voor de Mensen-rechten (NJCM), Vereniging Asiel Juristen Nederland (VAJN), Vereniging Sociale Advocatuur Nederland (VSAN), Vereniging Vrouw en Recht; Vereniging Sociale Advocatuur Amsterdam (VSAA)
VluchtelingenWerk Nederland, Vluchtelingen-Organisaties Nederland, ASKV, Stichting LOS, OKIA, R.E.S.P.E.C.T.NL, Vrouwen Tegen Uitzetting, Wereldhuis Amsterdam; Stichting Bayanihan, Centrum voor Filippijnse Vrouwen in Nederland; Marokkaanse Vrouwen Vereniging Nederland
Cordaid
Maatwerk bij Terugkeer
CoMensha/La Strada Nederland
Bonded Labour in Nederland (BlinN),
Dokters van de Wereld
HIV-vereniging
Migranten Consortium: ADPC (Afrikaanse diaspora), NEDSOM (Somalische – Puntlandse diaspora), NISM (Amazighen – Marokkaanse diaspora), PASALI (Mindanao – Filipijnse diaspora), Seva Network Foundation (Hindu diaspora), SMHO (Turkse diaspora), en TitanE (Molukse – Indonesische diaspora).
Stek, stichting voor Stad en Kerk Den Haag; Diaconie van de Protestantse Gemeente te ‘s-Gravenhage; Vluchtelingen in de Knel; STIL; ROS; Pauluskerk
Professor Theo van Boven, emeritus hoogleraar internationaal recht
Cees Flinterman, honorair hoogleraar rechten van de mens
Professor mr Thomas Spijkerboer, hoogleraar migratierecht
Anton van Kalmthout, hoogleraar strafrecht vreemdelingenrecht
prof. dr. R. Staring, bijzonder hoogleraar ‘Mobiliteit, toezicht en criminaliteit’.
Professor dr. Walter Devillé, hoogleraar Vluchtelingen en Gezondheid
Mr. Tineke Strik, docent migratierecht Centrum voor Migratierecht Radboud Universiteit
Professor Leo de Haan, rector International Institute of Social Studies (ISS)
Van het Migration and Human Security Cluster van het ISS:
Karin Arts, Professor of International Law and Development
Arjun Bedi, Professor of Quantitative Economics
Sylvia Bergh, Lecturer in Development Management and Governance
John Cameron, Associate Professor of Development Research
Amrita Chhachhi, Senior Lecturer in Women, Gender and Development
Andrew Fischer, Senior Lecturer in Population and Social Policy
Des Gasper, Professor of Human Development, Development Ethics & Public Policy
Arjan de Haan, Senior Lecturer Social Policy
Gerrie ter Haar, Professor of Religion and Development
Jeff Handmaker, Lecturer in Law, Human Rights and Development
Silke Heumann, Lecturer in Women, Gender and Development
Helen Hintjens, Senior Lecturer in Development and Social Justice
Loes Keysers, Lecturer in Women and Development Studies
Rachel Kurian, Senior Lecturer, International Labour Economics
Jos Mooij, Associate Professor in Public Policy and Management
Bridget O’Laughlin, former ISS faculty
Lee Pegler, Lecturer in Work Organisation & Labour Rights
Mohamed Salih, Professor of Politics of Development
Freek Schiphorst, Senior Lecturer in Labour Relations
Karin Astrid Siegmann, Lecturer in Labour and Gender Economics
Irene van Staveren, Professor of Pluralist Development Economics
Thanh-Dam Truong, Associate Professor of Women, Gender and Development
Ben White, Professor of Rural Sociology
Dubravka Zarkov, Associate Professor in Gender, Development and Conflict Studies
K.S. van Heuven Goedhart, ex-rechter
J. Corduwener, historicus/journalist
Sébastien Chauvin, Assistant Professor of Sociology
Mr. drs Margreet de Boer, onderzoeker Projects on Women’s Rights
Drs. Niels Spierings, onderzoeker politicologie, gender & economie, Radboud Universiteit
Abderrahman el Aisatti, Universiteit Tilburg
Dr Castellanos Nuijts, M.L Dermatoloog
Marlene Dumas, kunstenaar
en vele anderen
Ahmed al-J., die jarenlang is vervolgd voor de Schipholbrand, eist een schadevergoeding van 663.700 euro van de staat. Dat meldt persbureau Novum op gezag van zijn advocaat. Het hof buigt zich 14 januari over het verzoek.
(more…)
Twee hongerstakers werden ‘per overheidsvlucht’ uitgezet. Wie zijn ze? Waarom wilde Teeven zo graag van ze af? En hoe verging het ze, terug in Guinee? Reconstructie van een gevecht zonder winnaars.
Aldus Vrij Nederland 29-10-2013
De “Conference du Congo” in Berlin in 1884 was de basis voor de verdeling van Afrika en voor de grenzen die vandaag de dag nog steeds bestaan. Victor Nzuzi, journalist en activist in DR Congo, vertelt (in het frans) over de verdeling van Afrika op de conferentie in 1884, de exploitaite van ijzer en goud in Congo vóór 1884 en de gevolgen van de kolonisatie.
ceuta
Nederland doet actief mee aan immigrantenjacht
All Included / Amsterdam, 2011
Nederland neemt sinds 15 februari deel aan Frontex-operatie Hermes in het Middellandse Zeegebied tussen Noord-Afrika en Zuid-Italië. Sinds in januari de volksprotesten in Noord-Afrika oplaaiden, is er een grote toename van immigranten die de oversteek naar Europa wagen. Nadat Italië de hulp van de andere landen van de Europese Unie inriep, startte Europees grensagentschap Frontex Operatie Hermes 2011. Een Nederlands Dornier kustwachtvliegtuig patrouilleert nu vanuit het Italiaanse eiland Pantelleria, halverwege tussen Tunesië en Sicilië, op zoek naar bootvluchtelingen. Nederland levert eveneens een aantal grenswachters en technici. Deze staan onder Nederlands commando maar voeren instructies uit van Italië als ontvangend land van de Frontex-operatie.
Mensenrechtenschendingen
Italië staat echter voorop met het schenden van mensenrechten voor migranten. Al sinds 2009 stuurt Italië migranten in ‘push back’-operaties terug naar Libië. Migranten, asielzoekers incluis, worden zo simpelweg buiten de deur gehouden. Deze collectieve uitzettingen heeft Italië ook uitgevoerd binnen het kader van Frontex-operaties zoals operatie Nautilus. De ‘push back’-operaties worden geprezen om hun effectiviteit: de migratiebewegingen worden stopgezet.
Italië eist nu van Tunesië dat ze Italiaanse veiligheidstroepen aan de Tunesische kust mogen stationeren en dreigt met gedwongen repatriëring als de migratie niet gestopt wordt. “Wij zijn niet onderworpen aan chantage zoals met Libië deed met de olie. Tunesië is van ons afhankelijk, zeker in de toeristensector.” aldus de Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken Roberto Maroni.
Nederland heeft tot nu toe een enigszins huichelachtig beleid gevoerd: Frontex wel ondersteunen, maar geen vuile handen willen maken door zelf aan collectieve uitzettingen deel te nemen. Met haar deelname aan operatie Hermes dreigt Nederland nu direct medeverantwoordelijk te worden voor ‘push back’-operaties.
Omgekomen migranten
Aan de ‘push back’-operaties gingen diverse akkoorden tussen Europa en Libië vooraf, waarbij Italië, Frontex en de EU betrokken waren. Italië heeft diverse overeenkomsten en protocollen met Libië gesloten in de strijd tegen ‘terrorisme, georganiseerde misdaad en irreguliere migratie’. In 2003 voorzag Rome Tripoli van rubberboten, off-road voertuigen en systemen voor satellietnavigatie, en nam deel aan de financiering van deportatievluchten en de bouw van detentiecentra voor migranten. Tussen oktober 2004 en maart 2005 voerde Italië de eerste collectieve uitzettingen uit. Van deze eerste groep uitgezette migranten zouden er 106 in detentie zijn omgekomen.
Nauwe samenwerking met Khadaffi
De EU begon haar samenwerking met Khaddafi in 2004 en financierde grenscontroles tussen Libië en Niger. De Europese Commissie nodigde Khaddafi zelfs uit deel te nemen aan Frontexpatrouilles in het centrale deel van de Middellandse Zee. Volgens de toenmalige EU-commissaris Franco Frattini zou Frontex in het ideale geval toegestaan worden in de Libische territoriale wateren patrouilles uit te voeren en immigranten terug te sturen naar Libische havens. Om dit te bereiken leidde Frontex in juni 2007 een EU-missie in Libië over illegale immigratie. Hierbij werden detentiecentra voor migranten bezocht. Zo’n 60.000 migranten werden ten tijde van dit bezoek onder erbarmelijke omstandigheden gedetineerd.
Men kwam overeen dat irreguliere migranten die in Libië aan het werk waren naar hun landen van herkomst konden worden uitgezet. Een maand later luidde Amnesty International de noodklok over massadeportaties van asielzoekers uit Libië. Tientallen waren gearresteerd nadat ze onderschept waren in de Middellandse zee door Libische schepen.
Uiteindelijk sloot Libië niet met Frontex maar met Italië in 2007 een akkoord over het uitvoeren van gezamenlijke zeepatrouilles in Libische en internationale wateren, in de vorm van een Protocol van Samenwerking en een Vriendschapsverdrag. Hierbij schonk Italië de Libiërs vaartuigen voor een gemengde Italiaans en Libische bezetting. Van de EU kreeg Libië twee jaar later nog eens 20 miljoen euro ter bestrijding van illegale immigratie. Dit financieel stimuleren van Afrikaanse landen door Brussel en afzonderlijke EU-lidstaten om migranten preventief tegen te houden en terug te sturen wordt externalisatie van de EU-grensbewaking genoemd.
‘Push back’-operaties
Hoe gaat een ‘push back’-operatie in zijn werk? Wanneer een kustwachtvliegtuig een vaartuig een vaartuig in het vizier krijgt dat verdacht wordt van het vervoeren van migranten, gaat de Italiaanse marine of grensbewaking over tot interceptie. Dit betekent dat de migranten op het Italiaanse vaartuig moeten stappen. Soms gaan ze over op een Libisch vaartuig waarbij Italiaanse grenswachters aan boord gaan. Vervolgens worden de migranten teruggestuurd naar Libië. Bekend is dat door UNHCR erkende vluchtelingen op deze wijze collectief zijn teruggestuurd. In enkele gevallen hebben in het verleden Frontex-vliegtuigen hierbij als waarnemers Italië naar de bootvluchtelingen geleid.
Frontex kreeg in 2009 fikse kritiek van mensenrechtenorganisaties omdat de bootvluchtelingen niet de kans gekregen hadden om een asielaanvraag in te dienen. Iedereen moet volgens het internationaal recht de mogelijkheid krijgen om vervolging in eigen land te ontvluchten en asiel te zoeken in een ander land. Bovendien is Libië geen partij bij het Vluchtelingenverdrag en heeft het zelfs geen asielprocedures. Frontex schendt met deze aanpak het internationale vluchtelingenverdrag, het Schengenverdrag en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.
Ook in West Afrika
Dergelijke door Frontex ondersteunde ‘push back’-operaties vinden al langer plaats in West-Afrikaanse wateren. In Frontex-operatie Hera worden migrantenboten door Spaanse patrouilleboten al in Senegalese en Mauretaanse wateren onderschept en teruggestuurd naar deze landen met zeer slechte mensenrechtensituaties. ‘Een ontmoedigingsbeleid,’ noemt Frontex-directeur Ilkka Laitinen dat. ‘Een ernstige vorm van schending van mensenrechten’ noemden mensenrechtenorganisaties dat.
Gil Arias-Fernández, plaatsvervangend directeur van Frontex, benadrukte bij aanvang van de Italiaanse push-back-operaties in 2009 dat alle vliegtuigen, boten en personeel van EU-lidstaten die betrokken zijn bij Frontex missies onder controle blijven van nationale regeringen. Wanneer patrouilles rapporten sturen naar de Italiaanse grensbewaking over migrantenbewegingen, dan is het feitelijk ‘niet Frontex die rapporteert’. Frontex is bovendien niet belast met het terugsturen van mensen naar Libië of West-Afrika. “Dat is de verantwoordelijkheid van Spanje en Italië”. Maar “het zou kunnen” dat Frontex een morele verantwoordelijk draagt, erkent Gil Arias. Statistieken van Frontex laten in 2009 een daling zien van 31% in het aantal migranten die Italië of Malta proberen te bereiken. Arias-Fernández zei dat de Italiaanse overeenkomst met Libië hiertoe had bijgedragen. Er is onder EU-lidstaten onenigheid over wie er verantwoordelijk is voor de migranten die op zee worden opgepikt. “Als de situatie aanhoudt zouden sommige lidstaten problemen kunnen hebben met deelname [aan gezamenlijke Frontex-operaties] daar waar twijfels zijn over mensenrechten,” zei Arias-Fernández in 2009.
Nederland houdt handen schoon?
Nederland heeft afgelopen jaren twee voorwaarden gesteld aan haar deelname aan Frontex.
De eerste eis is dat een Nederlands schip alleen in Europese territoriale wateren wordt ingezet. Zo wil Nederland voorkomen dat als een Nederlands fregat bijvoorbeeld voor de kust van de Canarische Eilanden een schip met Senegalezen oppikt, Nederland verantwoordelijk is voor hun asielaanvraag. Op een Nederlands schip geldt immers de Nederlandse rechtsspraak. “Het moet geen vooruitgeschoven asielpost worden”, aldus toenmalige staatsecretaris van Justitie Albayrak.
Bij een Frontex-operatie kan worden afgesproken dat het Europese gastland – Italië in geval van Hermes-operatie – verantwoordelijk is voor het asielverzoek van een onderschepte of geredde migrant als deze aan boord van een schip van een EU-land wordt gehaald. Nederland heeft dit als voorwaarde gesteld voor haar deelname aan een Frontex-operatie.
Zuid-Europese landen maken dergelijke bilaterale afspraken met corrupte regimes in Afrika – zoals Spanje met Mauretanië en Italië met Libië – omdat Noord-Europese landen nauwelijks asielzoekers overnemen uit Spanje, Italië en Malta. Ook Nederland weigert asiel te verlenen aan mensen die de gewelddadigheden in Noord-Afrika ontvluchten. Vluchtelingen moeten in de regio blijven en als ze Italië of Malta weten te bereiken, moeten deze landen ook maar de procedures en opvang verzorgen, zo is de redenering.
Verantwoordelijkheid
Nederland is echter ook direct verantwoordelijk doordat ze geld beschikbaar stelt aan Frontex voor de zeepatrouilles incl. de ‘push back’-operaties van de zuidelijke landen en grensbewaking in Afrika. Zo ontvangt Spanje financiële steun van de overige lidstaten voor patrouilles in de wateren van Senegal en Mauretanië.
Zo werkt Nederland mee aan het buiten de deur houden van migranten en asielzoekers, terwijl de zuidelijke landen het vuile werk opknappen. Zonder problemen worden corrupte regimes gesteund zolang ze migranten tegenhouden. Terwijl in Afrika en het Midden-Oosten een inspirerende revolutie aan de gang is, probeert men in Europa uit alle macht alles bij het oude te houden door het eigen belang voorop te stellen. Van solidariteit met de onderdrukte bevolking in het Zuiden is vooralsnog geen sprake. Daarom zullen migranten blijven komen om armoede en corruptie te ontvluchten. En dat is hun goed recht.
All Included 2011
