Category: Afrique-Europe Interact

  • WTM Alarmphone verklaring 1 jarig bestaan

    http://alarmphone.org/en/2015/10/12/anniversary-statement/
    (also in other languages available on the website)

    [english underneath]

    12.10.2015

    ‘Hoewel wij geconfronteerd worden met veel wanhoop, worden we ook eindeloos geïnspireerd door de kracht en moed om de zee te overwinnen en op zoek te gaan naar een nieuwe thuisplek in Europa’.

    De grote sociale en politieke strijd die vluchtelingen en migranten leveren voor vrijheid van beweging wordt afgelopen paar maanden sterker, harder en meer zichtbaar. Een van de gevaarlijkste delen van de reis naar Europa is de oversteek per boot, waar migranten vaak als vee op elkaar gedrukt worden. Veiligere landroutes om Europa binnen te komen worden door Europese regeringsleiders afgesloten door legale- of fysieke middelen als grensmuren.

    De Alarm Telefoon staat sinds april roodgloeiend. We worden iedere dag gebeld door mensen in nood op zee, of hun bezorgde families of vrienden. Ons doel is ervoor zorgen dat hun noodkreet gehoord wordt en hier meteen een reddingsactie aan gekoppeld wordt. In het centrum en het westen van de Middellandse zee, alsmede in de Egeïsche zee, zijn wij betrokken bij honderden noodsituaties en hebben hier ernstige mensenrechtenschendingen gedocumenteerd.

    Op 11 oktober 2015 is de Alarm Telefoon één jaar oud. Wij hebben deze datum bewust gekozen, aangezien op deze datum een schip is gezonken met als gevolg meer dan 200 doden. De slechte staat van het schip was bekend, maar de Maltese en Italiaanse autoriteiten waren niet bereid om snel in actie te komen voor 400 mensen in nood op zee. Destijds vroegen wij ons af wat er gebeurd zou zijn met de mensen op dit zinkende schip, als er een onafhankelijke tweede telefoonlijn had bestaan. Een telefoonlijn waaraan een burger team gekoppeld was, die direct klaarstonden om alarm te slaan en druk uit te oefenen op de autoriteiten om een reddingsmissie te starten. Een jaar later hebben wij de Alarm Telefoon opgezet: een meldpunt voor mensen in nood, die de maritieme grens proberen over te steken.

    Wij konden niet langer toekijken hoe steeds meer wreedheden zich voor onze ogen afspeelden en wilden niet beperkt blijven tot het achteraf veroordelen van de verantwoordelijke autoriteiten. Wij ondernemen actie, in de meest dodelijke grenszone van de wereld en zetten een telefoonlijn op die 24-uur per dag beschikbaar is. Deze lijn wordt gerund door een internationaal netwerk van activisten en migranten groepen aan beide kanten van de Middellandse zee. Hoewel het voor ons niet mogelijk is om fysiek aanwezig te zijn met een reddingschip, bieden we advies en slaan alarm wanneer mensen in nood niet geholpen- of zelfs terug geduwd worden door de Europese grenswachters.

    In het afgelopen jaar is ons netwerk van activisten gegroeid tot meer dan 100 mensen in verschillende steden en landen. We worden gesteund door verschillende migrantgroepen, individuele leden en mensenrechtenactivisten en -organisaties. Ook werken we samen met deze organisaties en groepen, om migranten en vluchtelingen te steunen in hun reis door- en buiten Europa. Wij hebben ontzettend veel geleerd van dit proces met jullie. Zeker onze jonge Syrische vrienden zijn van onschatbare waarde. Zij ondersteunen iedere nacht weer reizigers die de Middellandse zee oversteken en informeren ons wanneer er zich problemen voordoen.

    Toen we de Alarm Telefoon oprichtten, hadden wij de huidige migratie crisis van 2015 niet voorzien. De situatie aan de grenzen van Europa is onhandelbaar. Meer dan een half miljoen mensen gaat de Europese watergrens over, volgens tellingen tot eind september. Hiervan zijn meer dan 3000 mensen vermist, verdronken en gestorven.

    Binnen één week, medio april, zijn meer dan 1200 mensen gestorven in schipwrakken aan de kust van Libië in de Middellandse zee. Deze doden zijn directe gevolgen van Europa’s gebrek aan motivatie om een adequaat, grootschalig reddingsplan op te stellen voor personen die de watergrens proberen over te steken. Als reactie op dit drama heeft de Europese Unie geen maatregelen genomen om toekomstige overstekers te helpen, maar heeft haar afschrikbeleid verder uitgebreid. Er is een anti-smokkelaar campagne campagne; EUNAFOR Med. gelanceerd en het budget voor Europa’s grensbewaking operatie; Triton, uitgevoerd door de organisatie Frontex, is verdriedubbeld. Diverse door burgers gestuurde schepen, zoals die van Artsen zonder Grenzen, MOAS en Sea-Watch, voeren om dit gat in hulpverlening te vullen zelf reddingsoperaties uit op zee. Zij hebben al duizenden levens gered.

    De Egeïsche zeeroute is momenteel de meest gebruikte route naar Europa. In de zomermaanden zijn steeds meer mensen verdronken op dit traject. Ondanks te korte afstand tussen Turkije en Griekenland over zee, kan de reis levensgevaarlijk zijn door de flinke stromingen en windstoten. Om hier nog een schepje bovenop te doen, hebben wij verschillende keren meegemaakt hoe gemaskerde grensbewakers boten met vluchtelingen aanvielen, bedreigden, hun motor stolen en zelfs in sommige gevallen de boten lek stoken. Toch komen er nog steeds dagelijks duizenden vluchtelingen aan op kleine Griekse eilandjes en nog nooit verliep de reis naar Europa zo snel.

    De minst gebruikte zeeroute richting Europa loopt via Marokko naar Spanje. Ook hier worden duizenden doden gerapporteerd. De Marokkaanse marine onderbreekt de reis van veel bootvluchtelingen door ze op gewelddadige wijze terug te brengen naar de plek die ze probeerden te ontvluchtten.

    Wij hebben honderden mensen in nood op zee geholpen. Wij lokaliseren schepen met behulp van GPS data. Wij krijgen informatie over de situatie van de boot en verlenen psychologische hulp. Tegelijkertijd slaan wij alarm bij de reddingsorganisatie en oefenden druk uit op de verantwoordelijke autoriteit om dit zo snel mogelijk te regelen. Hoewel we vaak met de hopeloosheid van de bootvluchtelingen geconfronteerd worden, worden we ook enorm geïnspireerd door de motivatie en kracht van deze mensen om de zee te trotseren en alsnog in Europa op zoek te gaan naar een nieuw thuis.

    In afgelopen zomer is de migratie naar Europa niet afgenomen. De huidige migratiecrisis gaat nu al de geschiedenisboeken in als de grootste crisis aan de grenzen van Europa, door de honderdduizenden mensen die hier nu een veilige haven proberen te vinden. Terwijl Europa’s afschrikbeleid de reis naar Europa tot een levensgevaarlijke onderneming maakt, maken deze mensen simpelweg gebruik van hun recht op vrije mobiliteit. Zij blijven grens na grens overgaan op zoek naar een veilige haven. Hoewel verschillende Europese landen hun grenzen hebben versterkt middels extra regels, hekken, muren en grensbewaking; blijven er nieuwe wegen naar Europa ontstaan. Duizenden Europeanen heten de Europeanen in wording welkom. Zij strijden in solidariteit met de vluchtelingen en migranten voor een veilige grensovergang, goede opvang in Europa en basisrechten tegen deportatie en discriminatie.

    De Alarm Telefoon is nu een jaar oud en wij hadden gehoopt te kunnen zeggen dat onze werkzaamheden niet langer meer nodig waren, omdat er genoeg veilige wegen naar Europa leidden. Helaas is dit niet het geval en dit doel lijkt niet in de nabije toekomst gerealiseerd te kunnen worden. In een tijd waarin Europese grensbewaking verscherpt, beloven wij door te strijden. Wij zijn een beweging die staat voor mondiale gelijkheid. Met dit gedachtengoed, vragen wij om ‘Ferries, not Frontex’  (veerboten in plaats van Frontex). Wij vragen om vrijheid van beweging voor iedereen, een veilige weg naar Europa en een warm welkom voor de mensen die hier aankomen.

    contact & information:
    wtm-alarm-phone@antira.info

    Wij willen iedereen bedanken die meegewerkt heeft aan de Alarm Telefoon, op politiek en sociaal gebied, met hun handtekeningen en donaties. De volgende personen willen wij persoonlijk bedanken:

    > De honderden bootvluchtelingen die ons gebeld hebben: jullie vertrouwen en moed heeft ons kracht gegeven. Jullie doorzettingsvermogen motiveert ons om hiermee door te gaan.

    > Vader Mussie Zerai; het netwerk van Syrische activisten: Nawal Soufi en haar hele team; het Macedonische collectief en anderen die soortgelijke taken als wij uitvoeren. Jullie inspireren ons met jullie kennis en toewijding.

    > De moedige vissers die al honderden mensen hebben gered in de Turkse en Griekse wateren; onze vrienden van Sea-Watch; de bemanning van Artsen zonder Grenzen en MOAS.

    > Alle bemanning van cargo schepen die direct reageerden op onze SOS oproepen en geholpen heeft, zelfs zonder training en kennis van reddingsoperaties.

    > Alle kustwachten die betrokken waren bij reddingsoperaties aan land en op zee. Jullie hebben alles gegeven om migranten en vluchtelingen te redden en zijn, in tegenstelling tot sommige van jullie collega’s, bezig met het redden van vluchtelingen in plaats van geweld aanjagen jegens deze mensen.

    Ook willen wij onze vrienden bedanken, die hun ervaringen hebben gedeeld over hun zeetocht naar Europa. Jullie verhalen hebben een beter inzicht in de situatie op zee gecreëerd. Als laatste willen we de mensen bedanken die een steun en toeverlaat vormen voor onze teamleden. Jullie zijn een luisterend oor en een rots in de branding. Wij steken iedereen die staat voor de vrijheid van mobiliteit een hart onder de riem toe.

    Tot slot zijn donaties voor dit project altijd welkom.

    Forschungsgesellschaft Flucht & Migration
    Sparkasse der Stadt Berlin
    IBAN: DE68 10050000 0610024264
    BIC: BELADEBEXXX
    Catchword: WatchTheMed-AP

    Contact information: wtm-alarm-phone(at)antira.info

     

    [GB]
    “While we are confronted with a lot of despair, we have also been inspired uncountable times by the willingness to overcome the sea and to move on to desired places throughout Europe”.

    They grew stronger, louder and more visible every day in the past months: the incredible social and political struggles of refugees and migrants for the freedom of movement. To overcome the Mediterranean Sea in small and overcrowded boats is one of the most dangerous aspects of these migration journeys towards the European Union as safe and legal pathways are closed down and fenced off by its governments.

    Especially since April this year, our Alarm Phone is called every day by people in distress at sea, or by their families, communities and friends. We try to ensure that their calls are being heard and that rescue operations are quickly being launched. In the Central and Western Mediterranean Sea as well as in the Aegean Sea, we have been engaged in hundreds of distress situations and have also documented grave human rights violations.

    On the 11 of october 2015, the Alarm Phone turned one year old. We consciously chose that date last year to launch our project as it was the anniversary of a shipwreck that had caused the death of more than 200 people. The vessel’s precarious situation had been known, but the Maltese and Italian authorities were unwilling to rapidly respond to the distress of more than 400 people in the Central Mediterranean Sea. A year later we began to operate the so-called Alarm Phone, a hotline for people in distress at sea when trying to cross maritime borders. Back then we asked: What would have happened if the people could have directed a second call to an independent phone-hotline through which a team of civil society members could raise alarm and put immediate pressure on authorities to rescue?

    We did not want to stand by any longer as more and more atrocities were unfolding before our eyes and we did not want to merely condemn responsible authorities in the aftermath of mass deaths. We decided to directly intervene in the most deadly borderzone of the world and created a phone line that is available 24/7 and run by a transnational network of activist and migrant groups, located in various settings on both sides of the Mediterranean Sea. While we are not able to physically intervene, with no rescue vessels at our disposal, we offer advice and raise alarm when people in immediate distress are not promptly rescued or even attacked and pushed-back by European border authorities.

    In the past year, our network of activists has grown and we are now more than 100 people situated in various cities and countries. We gained the support of many migrant communities, individual members of civil society, as well as human rights activists and organisations. We now also cooperate with various activist collectives that support people on the move throughout and beyond Europe. We want to thank all of them, because we have learned so much in the process of engaging with you. We want to particularly thank our young Syrian friends who bravely support travellers on boats every night and inform us in cases of distress.

    When we launched the Alarm Phone, we could not have imagined how dramatic the situation along Europe’s maritime borders would become in 2015, with more than half a million people able to cross them by the end of September and with, once again, more than 3000 people disappearing, drowning, and dying.

    Within one single week in April, more than 1200 people died in shipwrecks in the Central Mediterranean Sea, off the coast of Libya. These deaths were the direct consequence of Europe’s unwillingness to create an adequate and large-scale rescue operation at sea. In the aftermath, the EU did not introduce measures to prevent the dying but extended its policies of deterrence by launching a military ‘anti-smuggler’ campaign called Eunavfor Med and by tripling the budget for the operation Triton of Europe’s border control agency Frontex. Various civilian humanitarian rescue vessels, such as those of MSF, MOAS and Sea-Watch, have tried to fill the void and have rescued thousands of lives.

    In the summer months, more and more people drowned also in the Aegean Sea which has become the most frequented sea route into Europe. While the stretches between Turkey and Greece are short, the sea, its currents and strong winds turn journeys from time to time into incredibly dangerous endeavours. And, to make matters worse, we have witnessed several times how masked border units attacked refugee vessels, threatened their passengers, stole there engines and at times punctured their boats. Nevertheless, thousands continue to arrive daily on the small Greek islands and never was their movement towards their destination as fast as it is today.

    The least frequented sea route currently is the one between Morocco and Spain but also there dozens of deaths were recorded. More often than not, the Moroccan Navy forcibly intercepted travellers on precarious vessels and returned them to the place they seek to escape.

    In hundreds of distress situations we assisted people in urgent need. We were often able to locate their vessels through GPS data, obtain information about their emergency situation and give psychological assistance, to then alarm the responsible rescue services and make pressure so that they would intervene as quickly as possible. While we are confronted with a lot of despair and human suffering in moments of distress at sea which is not easy to deal with for our shift teams, we have also been inspired uncountable times by the willingness to struggle on, to overcome the sea, and then move to desired places throughout Europe.

    This summer of migration has still not come to an end but what we have witnessed in the past months is truly historic already. The movement of hundreds of thousands of people provoked the biggest crisis of the European border regime up to date. While Europe’s policies of deterrence seek to turn journeys into struggles over life and death, these people simply enacted their freedom of movement by disobediently crossing one border after the other. While countries tried to resurrect their borders, positioned police and military forces along them, and built higher razor-wired fences, they failed to block these human mobilities. These travellers are Europe’s newest members and they will change and transform Europe forever. Thousands of European citizens have welcomed them and struggled in solidarity with them, for safe passage and arrival, for rights and accommodation, and against repression and deportation.

    The Alarm Phone is now one year old and we wish we could say that our work is no longer needed as there now are safe ways of entry for those who are escaping for various reasons. While this is not in sight in the near future and the border regime seeks to find new ways to violently exclude people on the move, we promise to struggle on. We understand ourselves as a movement for global justice and informed by this perspective we call for ‘Ferries not Frontex’, the freedom of movement for all, safe pathways into Europe and a welcoming culture for those who newly arrive.

    contact & information:
    wtm-alarm-phone@antira.info

    We would like to thank all those who supported the Alarm Phone during the past year politically and socially, with their signatures and donations. We would like to thank in particular:

    – All the hundreds of refugees on boats who called us: your confidence and courage were gifts to us. It is your determination that animates us and allows us to struggle on.
    – Father Mussie Zerai; all the networks of Syrian activists; Nawal Soufi and her whole team; the Macedonian collective and all others who do a similar job like us and inspired us with your knowledge and commitment.
    – All the brave fisherman who saved hundreds of people in distress in Turkish and Greek waters; our friends from Sea-Watch; the crews of Médecins Sans Frontières and MOAS.
    – All the crews of cargo vessels who did not hesitate to quickly react to SOS calls and helped, even if they were not equipped or trained to conduct rescue operations.
    – All those coastguard members in rescue operation centres and those who went out to sea and gave their best to rescue migrants and refugees in distress and who, unlike some of their colleagues, were not involved in violent and inhumane practices, including non-rescue, push backs, attacks and interceptions.

    We also thank all our friends who shared their own experiences of crossing the sea on boats with us: Exchanging with you gave us a much better understanding of the whole situation. And all of the uncountable friends who listen to our shift-team members when they need someone to speak to. All of you who struggle every day for the freedom of movement.

    Last but not least, we are always happy to receive donations for our project.

    Forschungsgesellschaft Flucht & Migration
    Sparkasse der Stadt Berlin
    IBAN: DE68 10050000 0610024264
    BIC: BELADEBEXXX
    Catchword: WatchTheMed-AP

    Contact information: wtm-alarm-phone(at)antira.info

  • Halte au coup d’état militaire au Burkina Faso!

    Halte au coup d’état militaire!

    Défendez la démocratie et la révolution au Burkina Faso, vive la lutte du peuple!

    Déclaration du réseau Afrique Europe Interact

     

    L’ Afrique – Europe – Interact est très préoccupée par la situation qui prévaut actuellement au Burkina Faso et dénonce forcément le coup militaire perpétré par le „Régime de Sécurité Présidentielle“ contre le gouvernement de la transition. Nous sommes énormément indigné(e)s contre la brutalité avec laquelle les putschistes terroristent la population non-armée pour s’accaparer du pouvoir. Nous déplorons ceux qui étaient déjà assassiné(e)s par les forces armées du putsch. Nous dénoncons forcément tout acte de terreur et d’intimmidation contre les militant(e)s de la société civile et les journalistes. Nous demandons la libération immédiate des membres du gouvernement de la transition et de tous ceux qui étaient emprisonné(e)s ou pris en hôtage!

     

    Notre solidarité profonde appartient à tous les femmes et hommes intègres qui sont en train de résister à mains nus en la défense de la démocratie et de la révolution burkinabée. Chèr(e)s camarades au Burkina Faso, on souhaite que votre lutte réussira pour mettre fin à l’acte terroriste des putschistes du RSP et que vous pourrez continuer votre chemin révolutionnaire commencé avec le soulèvement contre le régime de Blaise Compaoré!

     

    Il y a un ans seulement que les paisibles et intègres citoyen (nes) du Burkina Fasso fatigué par la dictature sanguinaire de plus de 20 ans de pouvoir sans partage du dictateur Blaise Compaoré, fatigué de voir une minorité priviligée et corrompue qui s’accapare des richesses du pays pendant que la population souffre de la pauvreté, se sont levé comme un seul peuple, défiant et bravant l’armée du dictateur armée jusqu’au dent, descendait dans les rues pour dire ça suffit au tyran. Comme l’adage qui dit un peuple révolté et déterminité est plus qu’une bombe atomique. Devant la révolte et la détermination populaire, le dictateur n’avait trouvé d’autre issue que de prendre la fuite.

     

    Cette révolution pacifique, la première en Afrique subsaharienne depuis le printemps arabe, ouvrait un nouvel air démocratique au Burkinafaso et constituait un bel exemple à suivre pour la population d’autres pays de l’Afrique subsaharienne. Un exemple pour tous qui ont marre des régimes dictatorials et corrompus qui étaient, depuis des décennies, soutenus par les puissances néocoloniales!

     

    Mais helas ! Aujourd’hui cette lutte populaire vient d’être anéanti par le coup d’état perpétré par le RSP, guidée par le général Gilbert Diendéré. Diendéré – assassin, proche de l’ancien président Campaoré, membre de la légion d’honneur francaise et proche du service d’intelligence français. Aussi à mentionner que le régiment putschiste du RSP est une troupe d’élite armée jusqu’aux dents qui était, depuis des années, entrainée par les États Unis dans le volet de la soi-disante „guerre contre le terrorisme“.

     

    Pendant ce temps on assiste en occident de condamnation qui sont loin de traduire la gravité et l’ampleur de la situation et en même temps les chaines de télévision française s’évertuent à présenter le putschiste comme le nouvel homme fort des burkinabé(e)s en le vantant de manière voilée et le présentant comme un homme ayant la maitrise de la situation dans la région notamment dans la lutte contre le groupe islamique.

     

    L’Afrique – Europe – Interact qui suit avec une attention particulière l’évolution de la situation au Burkina Faso, s’indigne de cet état et condamne avec fermeté ce coup d’état qui remet en cause le progrès démocratique obtenu l’année dernière au prix d’énorme sacrifice du peuple.

     

    L’AEI demande aux dirigeants du monde et aux organisation internationale de prendre toutes les mesures nécessaires et adéquate pour isoler physiquement, économiquement et politiquement les putschistes. Ne pas reconnaitre le puscht ne suffit pas. Mais nous voulons voir des actions qui appuient celles de la population qui est descendue dans la rue pour dire non au coup de force et au retour de l’armée au pouvoir. Des mesures d’isolation politiques et économiques du régime putschiste qui peuvent aider à atteindre une solution rapide pour mettre fin au coup militaire et réinstaller le gouvernement et le parlement de la transition.

     

    L’arrestation de putschistes et leur traduction devant la justice dans un Burkina Faso libre seront aussi nécessaires pour sauver la continuité du processus démocratique en cours au Burkina Faso, notamment les élections en préparation.

     

    Mais rester au niveau de déclaration d’intention cautionnera le retour des hommes dit fort au pouvoir et encouragera la dictature, la violence et le règne des armes partout ailleurs en Afrique. N’attendons pas qu’il y ai le bain de sang, que les burkinabé(e)s deviennent des réfugié(e)s pour agir!

     

    Nous voulons aussi rappeler à l’hypocrisie des soi-disantes puissances démocratiques occidenteaux et aussi des gouvernements africains:

    Ils sont toujours fort à prendre des mesures de boycott et de pression s’il y a un coup d’état qui ne leur plaît pas – même s’il s’agit d’un coup solicité par la population, comme au Mali en 2012 ou au Burundi en 2015. Parcontre, ils sont toujours prêts à accepter n’importe quel régime dictatorial, n’importe quel „homme fort“ qui est un partenaire fiable pour leurs propres intérêts économiques, politiques et militaires.

     

    Par contre, nous demandons que chaque pays du monde, chaque institution internationale, prenne des mesures urgentes et sérieuses pour contraindre les putschiste à l’abandon immédiate et sans condition de leur plan de l’assassinat de la démocratie et que les autorités de la transitions soient remis dans leurs fonction afin de continuer l’agenda politique de la transition devant aboutir d’ici peu à l’organisation des élections libres et démocratiques.

     

    Le soulèvement populaire au Burkina Faso en Octobre 2014 était un signal d’espoir pour tous ceux qui se battent pour la libération de l’Afrique et du monde! Cet espoir ne doit pas être asphyxié par un acte de putsch terroriste!

     

    Nous appelons à tout le monde de se lever en solidarité avec les femmes et hommes burkinabé(e)s en défense de la révolution burkinabée!

     

    Halte aux actes de terreur des putschistes contre la population, libération immédiate de tous ceux qui étaient emprisonné(e)s!

     

    Le régime putschiste du RSP et du général Diendéré – à bas!

     

    Vive la révolution! Vive la lutte des femmes et hommes intègres du Burkina Faso!

     

    Halte au coup d’état militaire!

    Défendez la démocratie et la révolution au Burkina Faso, vive la lutte du peuple!

    Déclaration du réseau Afrique Europe Interact

     

    L’ Afrique – Europe – Interact est très préoccupée par la situation qui prévaut actuellement au Burkina Faso et dénonce forcément le coup militaire perpétré par le „Régime de Sécurité Présidentielle“ contre le gouvernement de la transition. Nous sommes énormément indigné(e)s contre la brutalité avec laquelle les putschistes terroristent la population non-armée pour s’accaparer du pouvoir. Nous déplorons ceux qui étaient déjà assassiné(e)s par les forces armées du putsch. Nous dénoncons forcément tout acte de terreur et d’intimmidation contre les militant(e)s de la société civile et les journalistes. Nous demandons la libération immédiate des membres du gouvernement de la transition et de tous ceux qui étaient emprisonné(e)s ou pris en hôtage!

     

    Notre solidarité profonde appartient à tous les femmes et hommes intègres qui sont en train de résister à mains nus en la défense de la démocratie et de la révolution burkinabée. Chèr(e)s camarades au Burkina Faso, on souhaite que votre lutte réussira pour mettre fin à l’acte terroriste des putschistes du RSP et que vous pourrez continuer votre chemin révolutionnaire commencé avec le soulèvement contre le régime de Blaise Compaoré!

     

    Il y a un ans seulement que les paisibles et intègres citoyen (nes) du Burkina Fasso fatigué par la dictature sanguinaire de plus de 20 ans de pouvoir sans partage du dictateur Blaise Compaoré, fatigué de voir une minorité priviligée et corrompue qui s’accapare des richesses du pays pendant que la population souffre de la pauvreté, se sont levé comme un seul peuple, défiant et bravant l’armée du dictateur armée jusqu’au dent, descendait dans les rues pour dire ça suffit au tyran. Comme l’adage qui dit un peuple révolté et déterminité est plus qu’une bombe atomique. Devant la révolte et la détermination populaire, le dictateur n’avait trouvé d’autre issue que de prendre la fuite.

     

    Cette révolution pacifique, la première en Afrique subsaharienne depuis le printemps arabe, ouvrait un nouvel air démocratique au Burkinafaso et constituait un bel exemple à suivre pour la population d’autres pays de l’Afrique subsaharienne. Un exemple pour tous qui ont marre des régimes dictatorials et corrompus qui étaient, depuis des décennies, soutenus par les puissances néocoloniales!

     

    Mais helas ! Aujourd’hui cette lutte populaire vient d’être anéanti par le coup d’état perpétré par le RSP, guidée par le général Gilbert Diendéré. Diendéré – assassin, proche de l’ancien président Campaoré, membre de la légion d’honneur francaise et proche du service d’intelligence français. Aussi à mentionner que le régiment putschiste du RSP est une troupe d’élite armée jusqu’aux dents qui était, depuis des années, entrainée par les États Unis dans le volet de la soi-disante „guerre contre le terrorisme“.

     

    Pendant ce temps on assiste en occident de condamnation qui sont loin de traduire la gravité et l’ampleur de la situation et en même temps les chaines de télévision française s’évertuent à présenter le putschiste comme le nouvel homme fort des burkinabé(e)s en le vantant de manière voilée et le présentant comme un homme ayant la maitrise de la situation dans la région notamment dans la lutte contre le groupe islamique.

     

    L’Afrique – Europe – Interact qui suit avec une attention particulière l’évolution de la situation au Burkina Faso, s’indigne de cet état et condamne avec fermeté ce coup d’état qui remet en cause le progrès démocratique obtenu l’année dernière au prix d’énorme sacrifice du peuple.

     

    L’AEI demande aux dirigeants du monde et aux organisation internationale de prendre toutes les mesures nécessaires et adéquate pour isoler physiquement, économiquement et politiquement les putschistes. Ne pas reconnaitre le puscht ne suffit pas. Mais nous voulons voir des actions qui appuient celles de la population qui est descendue dans la rue pour dire non au coup de force et au retour de l’armée au pouvoir. Des mesures d’isolation politiques et économiques du régime putschiste qui peuvent aider à atteindre une solution rapide pour mettre fin au coup militaire et réinstaller le gouvernement et le parlement de la transition.

     

    L’arrestation de putschistes et leur traduction devant la justice dans un Burkina Faso libre seront aussi nécessaires pour sauver la continuité du processus démocratique en cours au Burkina Faso, notamment les élections en préparation.

     

    Mais rester au niveau de déclaration d’intention cautionnera le retour des hommes dit fort au pouvoir et encouragera la dictature, la violence et le règne des armes partout ailleurs en Afrique. N’attendons pas qu’il y ai le bain de sang, que les burkinabé(e)s deviennent des réfugié(e)s pour agir!

     

    Nous voulons aussi rappeler à l’hypocrisie des soi-disantes puissances démocratiques occidenteaux et aussi des gouvernements africains:

    Ils sont toujours fort à prendre des mesures de boycott et de pression s’il y a un coup d’état qui ne leur plaît pas – même s’il s’agit d’un coup solicité par la population, comme au Mali en 2012 ou au Burundi en 2015. Parcontre, ils sont toujours prêts à accepter n’importe quel régime dictatorial, n’importe quel „homme fort“ qui est un partenaire fiable pour leurs propres intérêts économiques, politiques et militaires.

     

    Par contre, nous demandons que chaque pays du monde, chaque institution internationale, prenne des mesures urgentes et sérieuses pour contraindre les putschiste à l’abandon immédiate et sans condition de leur plan de l’assassinat de la démocratie et que les autorités de la transitions soient remis dans leurs fonction afin de continuer l’agenda politique de la transition devant aboutir d’ici peu à l’organisation des élections libres et démocratiques.

     

    Le soulèvement populaire au Burkina Faso en Octobre 2014 était un signal d’espoir pour tous ceux qui se battent pour la libération de l’Afrique et du monde! Cet espoir ne doit pas être asphyxié par un acte de putsch terroriste!

     

    Nous appelons à tout le monde de se lever en solidarité avec les femmes et hommes burkinabé(e)s en défense de la révolution burkinabée!

     

    Halte aux actes de terreur des putschistes contre la population, libération immédiate de tous ceux qui étaient emprisonné(e)s!

     

    Le régime putschiste du RSP et du général Diendéré – à bas!

     

    Vive la révolution! Vive la lutte des femmes et hommes intègres du Burkina Faso!

     

  • protest tegen landgrabbing in Sanamadoug/Sahou in Mali

    18.04.2016: Protest of the two villages Sanamadougou and Sahou (Mali) against landgrabbing +++ The responsible investor has received loans from – among others – the African Development Bank +++ The German government was in this and other cases misled with explicit false information +++

    hqdefault

    Landgrabbing is one of the most controversial topics of the Malian politics. But the case of the two villages Sanamadougou and Sahou in the Office du Niger is probably one of the most scandalous ones: Since 2010 the Malian investor Modibo Keita has appropriated a bigger part of the agricultural land of the two villages. Officially Modibo Keita has concluded a contract with the Malian state over the land. But the land, which is only roughly outlined in the contract does obviously not comprise the land of Sanamadougou and Sahou (which among other things becomes clear on the basis of the irrigation canal mentioned in the contract).

    Despite these evident contradictions the African Development Bank has granted Modibo Keita a loan of 16,8 million euro in september 2014. It is remarkable that it was one of the credit covenants that no juridicial procedures are pending concerning Sanamadougou and Sahou and that the families affected had received compensation (the German government has played a central role concerning the conclusion of these terms.) Modibo Keita has confirmed both, but both is not correct as Afrique-Europe-Interact could demonstrate together with the villagers. Because the fact is that a trial, which started in february 2012 is interrupted since the end of 2012 – although the court has ordered on 20th of december 2012 by decision that an assessor shall be appointed for the clarification of the matter. In addition money was payed only to single persons, but not to the respective heads of the households; therefore no deeds of assignment concerning the land are available.

    Sanamadougou and Sahou have in the past years again and again caused a sensation nationally and internationally. Not only did the renowned Oakland-Institute in the US present the case in a report on landgrabbing in Mali, there is also a long report from the human rights organisation FIAN International. In Mali the case was controversially discussed in parliament on the 2nd of july 2015; inaddition the farmers affected have written countless letters and have conducted numerous actions. However, nothing has happened until today.

    It is against this background that this morning (18th of april 2016) the two villages have started with a field occupation right next to Sahou – claiming the immediate restitution of the complete land before the beginning of the harvest season 2016/2017. They are supported on the one hand by several neighboring villages from the region Sansanding as well as the peasant grass-root union COPON (Coordination of the farmers in the Office du Niger). On the other hand the transnational network Afrique-Europe-Interact is actively supporting the protests, accordingly about 40 activists from Bamako are on site together with numerous media representatives. Furthermore, Afrique-Europe-Interact has written an open letter to the Malian president, the African Development bank and the German government. In this letter the central information is documented in summary – including the mentioned court decision of 20th of december 2012. The letter is available in three languages:

    German: http://afrique-europe-interact.net/1432-0-Antwortbrief-an-BMZ.html
    English: http://afrique-europe-interact.net/1438-2-Lettre-au-Prsident-
    IBK.html?article_id=1438&clang=1
    French: http://afrique-europe-interact.net/1438-2-Lettre-au-Prsident-
    IBK.html?article_id=1438&clang=2

    Afrique-Europe-Interact calls upon the international public to seek exchange with the Malian authorities and the African Development Bank. Because it should not be that on the one hand Europe demands the struggle against the causes of flight and on the other hand several thousands of farmers in villages like Sanamadougou and Sahou are dispossessed of their means of existence (while the German government has been misled with verifiable false information). In this context we explicitly want to point at another case of landgrabbing in the region Siengo Extension, concerning which Afrique-Europe-Interact has also written an extensive statement to the German and Malian authorities. Because Siengo Extension is also therefore juicy, because here corrupt appropriation of land by governmental officials has taken place in a project financed with means of the German development cooperation. The correspondent letters in German and French are available on the website of the network as well.

    fill_730x380_IMG_2403

    Due to the war in the north it was not possible to do the protest last year. A sit-in was planned in june 2015. Here is the background:

    Today 16th of june 2015 protests against landgrabbing in the Malian Office du Niger region will take place in the two villages of Sanamadougou and Sahou. More precisely, the peasants in question are organising a sit-in near Sahou in front of the farm business of Modibo Keita who arranged to be ‘offered’ the land by the Malian government. About 50 activists of the Bamako section of Afrique-Europe Interact already arrived yesterday in Sahou – together with several journalists. In addition, 100 members of the COPON (the farmers union at the Office du Niger initiated by Afrique-Europe-Interact) will participate too.

    Generally we can say that the preperation for this action were not easy, but at the same time it is a great success that all the villagers, the activists of Africa-Europe Interact and COPON decided to make this action (one day before the start of Lent). More info on Transnational Resistance against Land Grabbing in Mali / Renewed Protests by the Inhabitants of Sanamadougou and Sahou (pdf 10.2 KB) and The Connection between Urban and Rural Areas.
    Afrique-Europe Interact supports the sit-in also financially. Our collection through Crowdfunding will continue until the end of June: https://www.betterplace.org/de/projects/27746

    2nd of june 2015 | Solidarity ralley for Sanamadougou and Sahou in Berlin
    http://afrique-europe-interact.net/1373-0-Solidarittsaktion-2-Juni-2015.html?article_id=1373&clang=1

    Video “Journée de réflexion Saou et Sanamadougou 2015”: https://www.youtube.com/watch?v=81rA6Triu64

    presentatie Strijd tegen landroof in Mali door Bakary Mamatou Traoré, boer en vakbondsactivist uit Office du Niger (13 april 2015 te Amsterdam)

  • Verslag presentatie Traoré Bakary over landroof in Mali

    Maandag 13 april 2015, Plantage Dok Amsterdam

    Eerder op de dag was Bakary al bij de Vluchtgarage, een gekraakte plek waar veel uitgeprocedeerde vluchtelingen woonden. Ze moesten er vandaag uit. Ook tijdens de avond werd het nog druk overlegd en met tenten gesleept. Uiteindelijk hebben de migranten een veldje bij de Amstel bezet.

    Naast de presentatie van Bakary was er ook een tentoonstelling over Falea, een bedreigd gebied in Mali vanwege de uraniumwinning in de Falea-regio. De intentie van het Falea-Mali-Comité is de exploitatie te voorkomen zodat de natuurlijke rijkdommen de plaatselijke bevolking en toekomstige generaties ten goede komen: http://www.falea-mali-comite.nl
    P1080786

    Afrique-Europe-Interact (AEI)
    De avond begon met een korte presentatie over Afrique-Europe Interact door Emmanuel Mbolela, een vluchteling uit Congo die nu in Nederland woont. Hij heeft een boek geschreven over zijn reis (Mein Weg von Congo nach Europa). Sinds hij in Nederland woont is hij actief bij All Included en Afrique-Europe-Interact.
    Afrique-Europe-Interact is een transnationaal netwerk dat zelforganisaties uit Mali, Togo, Marokko, Oostenrijk, Tunesië, Duitsland en Nederland samenbrengt. Het vraagt aandacht voor de migratie-problematiek en eerlijke ontwikkeling. Een groot project van Afrique-Europe Interact was een karavaan in 2011 van Bamako naar Senegal met veel activisten uit Europese en Afrikaanse landen onder de leus “pour la libre circulation et le développement équitable”. Tijdens deze karavaan van bussen werd nogmaals duidelijk dat landroof (land grabbing) een belangrijke reden is dat veel mensen uit Sub-Sahara op de vlucht slaan. Dit onderwerp is daarom een speerpunt geworden van Afrique-Europe-Interact. En daarom is Bakary ook uitgenodigd om naar Europa te komen om over landroof in Mali te praten. Drie weken geleden waren activisten vanuit Duitsland in Mali langs geweest om te zien hoe het er daar aan toe gaat. Een verslag van hun bevindingen vind je hier: http://afrique-europe-interact.net/605-1-Appelle-Vorschau.html
    Een ander onderwerp waar Afrique-Europe Interact (AEI) zich mee bezighoudt, is de situatie van sub-Sahara vrouwen in Marokko die ook te maken hebben met seksuele intimidatie. In Rabat/Marokko heeft AEI een veilig opvanghuis voor vrouwen opgezet.
    Afrique-Europe-Interact is op zoek naar meer actieve leden in Nederland om directe verbanden tussen de sociale beweging in Nederland en diverse Afrikaanse landen te verbeteren (contact via All Included).

    Bakary Traoré
    Bakary is opgeleid tot leraar. Hij heeft jaren als leraar gewerkt voor 40 euro per maand. Dit was te weinig om van rond te komen en daarom heeft hij besloten weer terug te gaan naar het land van zijn ouders en boer te worden. Zijn land ligt in Office du Niger, een gebied dat is geïrrigeerd sinds 1932 toen Mali nog een Franse kolonie was. Hij is nu de derde generatie op dat land. Sinds die tijd hebben ze geen onafhankelijkheid gekend.

    Office du Niger
    Office du Niger is een geïrrigeerd gebied van zo’n 100.000 hectare aan de rivier de Niger. Oorspronkelijk was er een plan voor 1 miljoen hectare. Het moest de graanschuur van Mali worden en landbouwgewassen gaan exporteren naar Frankrijk. Ook wilden de Fransen er katoen produceren. Rijst en rietsuiker zijn na 1959 geïntroduceerd. Met deze exportgewassen werd de koloniale tijd voortgezet. Een deel van het land is op dit moment niet in gebruik en het irrigatiesysteem is verwaarloosd. Dit heeft ook gevolgen voor de productie. Er wordt nu bijvoorbeeld rijst vanuit Thailand geïmporteerd.

    In het gebied zijn 70.000 boeren met kleine stukjes land. Nog eens 50.000 boeren hebben geen land. Veel kleine boeren raken hun land kwijt, terwijl er nog veel ruimte is in het oorspronkelijk geplande gebied om het landbouw areaal uit te breiden. (Hierbij moet wel worden gelet op de effecten van watergebruik op de rivier Niger.

    Office du Niger is ook de naam van het organisatie die het in het gebied voor het zeggen heeft. Het is een semi-autonome staat binnen de staat waarvan het management is aangesteld door de regering. De voorzitter van het Office du Niger is altijd een lid van de regeringspartij en dit geldt ook voor de lagere ambtenaren. Dit zorgt ervoor dat ook alle boeren de partij moeten steunen als ze niet in de problemen willen komen.
    Office du Niger is de eigenaar van alle grond. Boeren bezitten dus niet hun eigen grond, maar krijgen steeds slechts een contact voor een jaar. Zelf voor hun huis hebben ze geen eigendomspapieren. Dit zorgt voor onzekerheid voor de boeren. De belangrijkste kanalen worden onderhouden door de staat, door het Office du Niger en door de kleine boeren. Boeren betalen belasting voor het onderhouden van het irrigatiesysteem. Als ze niet op tijd het volledige bedrag betalen verliezen ze hun contract en dus hun land. Vaak komen de grond en de huizen terecht bij corrupte ambtenaren en hun vrienden.

    Coordination Paysans au Office du Niger
    Toen de karavaan van Afrique-Europe-Interact in langskwam is de boerenvakbond Coordination Paysans au Office du Niger (COPON) opgericht. Sindsdien strijdt deze organisatie voor de rechten van de boeren in dit gebied.

    P1080789

    Een van de speerpunten van COPON is de strijd voor het behoud van de dorpen Sanamadougou en Sahou. Deze twee dorpen zijn 300 jaar oud en de (land-)rechten van de bewoners zou via het gewoonterecht moeten zijn gewaarborgd. Zes jaar geleden doneerden deze dorpen nog 40 ton gierst aan gebieden elders in Mali die leden aan voedseltekorten . Nu zijn ze zelf afhankelijk van voedselhulp omdat veel landbouwgrond rond de dorpen is opgekocht door grote landbouwbedrijven en speculanten en boeren van hun land worden verdreven.

    Een ander onderwerp waar COPON zich mee bezighoudt is een investering door KfW (Kreditanstalt für Wiederaufbau), een investeringsbank van de Duitse overheid. Het gaat om een investering van 10 miljoen euro. Dit gaat ten kosten van 4 dorpen. Veel boeren uit deze dorpen hebben geen compensatie gekregen voor het verlies van hun land. Veel van het land is naar medewerkers van Office du Niger gegaan.
    Het heeft geholpen om samen met activisten in Duitsland goed te kijken naar de richtlijnen van dit financiële instituut. In de Duitse richtlijn stond bijvoorbeeld dat de steun ten goede moest komen aan kleine boeren. De Malinese regering zegt altijd dat ze internationaal geld aanvragen in naam van de kleine boeren. In werkelijkheid ging het geld echter naar projecten voor grote boeren. Dit konden ze aantonen waarna dit enige ophef veroorzaakte in Duitsland.

    COPON heeft veel brieven geschreven om aandacht te krijgen voor deze problemen. Dit was ook de reden dat activisten vanuit Duitsland het probleem in Mali gingen onderzoeken. Ze kwamen tot de conclusie dat het nog erger was dan verwacht.

    Repressie tegen Bakary
    Sinds Bakary hier mee bezig is, is hij niet meer geliefd bij de autoriteiten in Mali. Net voordat hij naar het buitenland zou gaan en Amsterdam zou aandoen voor deze presentatie werd hij gearresteerd en op een zeer vervelende manier vastgehouden. De aanleiding voor de arrestatie was een radio interview waarin hij de boeren vertelde dat ze niets van de Office du Niger en de regering moeten verwachten. Leden van COPON demonstreerden direct voor het politiebureau waar hij werd vastgehouden en er werden faxen gestuurd en getelefoneerd vanuit binnen- en buitenland. Waarschijnlijk dankzij deze druk werd hij net op tijd weer vrijgelaten om toch naar Duitsland en Nederland te komen. Bakary dankt iedereen die hem heeft gesteund.

    Volgens Bakary gaat de strijd om de lange termijn. Als een boom: je plant hem, maar je plukt er pas na jaren de vruchten van.

    Strijdbare bevolking
    90% van de 70.000 mensen in het gebied is onderdeel van COPON en ze zijn klaar voor de strijd voor hun land en hun rechten. Toen Bakary was gearresteerd waren vele boeren van plan om het politiebureau in brand te steken. Zijn broer moest met een toespraak hen over te halen dit niet te doen en te vertrouwen op de druk vanuit het buitenland. Anders zou zijn reis naar Europa waarschijnlijk niet zijn doorgegaan.

    De Nederlandse link
    In de 80er begin 90er jaren heeft ontwikkelingshulp vanuit Nederland de boeren in Office du Niger veel geholpen. Het ging vooral om de levering van materialen en de hulp bij het opzetten van lokale verenigingen van boeren. Bakary vindt het jammer dat de Nederlandse regering dit niet meer doet. Frankrijk wilde haar invloed in deze voormalige kolonie behouden. De Nederlandse overheid was tevreden met de manier waarop ze Mali steunden, maar wilde geen conflict met Frankrijk. Het waren daarna de Fransen die de boeren vertelden dat de Nederlanders niets van landbouw weten, of alleen van veeteelt. Ook de Malinese regering stelde de hulp vanuit Nederland niet erg op prijs omdat het de boeren te onafhankelijk maakte. De verenigingen waren erg succesvol met het verkrijgen van lokale macht. De Office du Niger deed er daarna alles aan om de verenigingen tegen te werken. Vaak hebben ze nu schulden. Ook deden ze aan verdeel en heers. Nu zie je veel conflicten tussen verenigingen en tussen of zelfs binnen families. Het lukt COPON echter de samenwerking weer terug te brengen.

    Landroof op zijn Malinees
    Vier jaar nadat de Nederlandse steun stopte is het kantoor van de Office du Niger geherstructureerd. Het was hun taak boeren te helpen, het irrigatiesysteem te onderhouden en het belastinggeld te innen. Maar nu gaat het vooral om het afpakken van het land van de kleine boeren om dit door te verkopen aan rijkere mensen. Het irrigatiesysteem is verwaarloosd en de opbrengsten gaan omlaag.
    De regering doet er niets tegen omdat ze weten dat de medewerkers van Office du Niger en de boeren die van hen afhankelijk de regering toch wel steunen. De regering importeert rijst in plaats van het van lokale Malinese boeren te kopen wat wel aangeeft dat ze niet om hun eigen boeren geven. Geprobeerd is dit probleem onder de aandacht te brengen, met brieven aan ministers en de president waarin ook om voedselhulp en medicijnen gevraagd wordt. Bakary hoopte dat de regering hierdoor wel zou inzien dat het Office du Niger niet functioneert. Maar geen enkele brief is beantwoord. Ze worden als honden behandeld.

    Een ander voorbeeld dat Bakary gaf van een mechanisme waardoor boeren hun land verliezen: Office du Niger zei de boeren meer aardappels te produceren. Maar het lukte Office du Niger niet om de oogst te verkopen of om deze op te slaan. En ze konden de boeren ook niet laten weten hoe ze de aardappels opnieuw konden planten. Dit zorgde er weer voor dat boeren hun schulden niet konden betalen. Boeren moeten ook vaak een lening vragen om kunstmest te kopen. Alle boeren hebben nu een schuld. Met als gevolg dat ze hun waterbelasting niet kunnen betalen en geen contact voor hun land meer krijgen.

    De overheid verkoopt ook land dat ze niet bezitten waarna de koper de oude gebruikers/eigenaren van hun grond kan laten gooien via een rechtszaak. Wat er gebeurt hangt af van wie de beste vrienden en de meeste macht heeft. Je hebt ook verschillende soorten landrechten. De ene is meer waard dan de ander en ook dit werkt corruptie in de hand. Met geld en vrienden kun je zo land verkrijgen.

    Landroof met buitenlandse investeerders
    Er was de vraag vanuit het publiek hoe het zit met de landroof door buitenlandse investeerders en bedrijven. Dat gebeurt ook. Er is een Chinees bedrijf en er was Malibya, een groot project dat met Libisch geld was opgezet, maar dat na de val van Gaddafi in het slob geraakte. De Duitse regering betaalt aan de Afrikaanse Ontwikkelingsbank voor projecten in het Office du Niger.
    De Malinese regering ziet deze buitenlandse grootgrondbezitters niet als een probleem voor hun eigen positie.

    Amerikaans hulpprogramma
    Een Amerikaanse hulporganisatie heeft geëist dat voor het gebied waarvoor ze hulp gaven eigendomspapieren geregeld zouden worden. Elke boer kreeg 5 hectare. Een deel van het geld uit de VS voor de irrigatie gaat naar het Office du Niger, maar een deel gaat terug naar de boeren om zelf de irrigatie te onderhouden. Het project was gepland voor 20.000 hectares, met ook stukken van 10 en 30 en meer dan 30 hectare kwamen in aanmerking. De grootste stukken konden ook aan niet-Malinesen worden verkocht. Maar na de eerste 5000 hectare is het hulpprogramma stopgezet vanwege de coup in 2012.
    Office du Niger werkt dit project nu tegen en heeft de bankrekeningen van die organisaties geblokkeerd. In de regio van Bakary willen boeren dit systeem met de landrechten ook graag, maar Office du Niger voorkomt dat dit gebeurt.

    De link met migratie
    Op het moment hebben ze in Mali al te lijden onder klimaatverandering. De opbrengst van het land en de inkomsten dreigen te dalen. Het wordt bovendien ook duurder om het land te managen/onderhouden. De regering importeert rijst in plaats van het van lokale boeren te kopen. De overheid is ook betrokken bij de export. Een probleem hierbij is dat de boeren een lage prijs krijgen en de overheid de rest krijgt. Deze voorbeelden geven aan dat de Malinese regering niet om haar eigen boeren geeft.
    Als het land te duur of te slecht wordt en boeren geen keus hebben dan te vertrekken, is dit ook een soortement van landroof. De mensen kunnen echter niets anders dan boeren. Migratie vanuit het Office du Niger is een relatief recent verschijnsel. Maar nu zien veel mensen geen toekomst in het gebied. Er zal in dit gebied geen ontwikkeling komen als de boeren niet zichzelf niet kunnen onderhouden.

    Verzet in andere delen van Mali
    Ook buiten het Office du Niger wordt strijd gevoerd. Vorige week steunde COPON protesten in het katoengebied. Verschillende boerenorganisaties hebben een gezamenlijke verklaring uitgestuurd om de katoenboeren en hun twee bedreigde dorpen te steunen. De katoenboeren hebben gezegd dat ze geen katoen zullen produceren als hun eisen niet worden ingewilligd. Ze moeten zorgen dat ze winnen voor mei als het regenseizoen begint. Als ze nu geen succes hebben zullen ze niet makkelijk opnieuw zo samen kunnen werken. Waarschijnlijk zal de regering een iets hogere katoenprijs beloven, maar het is  de vraag of dit geen loze belofte zal zijn.
    En nu overwegen ze een nationale boerenvakbond op te richten waarbij de COPON en de katoenboeren gaan samenwerken. Tot voor kort waren er regelmatig problemen tussen de katoenboeren en de boeren die voedselgewassen verbouwen.
    Met uitzondering van het noorden waar de oorlog is, is er nu enige samenwerking bij alle boeren in Mali. Bakary coördineert deze gezamenlijke acties en daarom is de regering niet zo blij met hem. In de toekomst zal COPON mogelijk haar naam veranderen in iets dat voor het hele land bruikbaar is. Voor het oprichten van een landelijke boerenvakbond kunnen ze veel steun vanuit het buitenland gebruiken.
    Bakary is tamelijk positief over de strijd:

    Reactie van de overheid op protesten
    Vanuit het publiek werd tijdens de presentatie van Bakary nog gevraagd hoe het zit met de repressie. Verdwijnen er boeren? Wordt er gemarteld? En zorgen zij voor de veiligheid van hun activisten? Tot nu toe schijnt het nog relatief mee te vallen. Volgens Bakary lopen activisten nog geen direct gevaar, hoewel het uiteraard ook niet prettig is om je land te verliezen. Tot nu toe komen ze een heel eind met het schijven van statements en brieven en het organiseren van demonstraties. Als er echter niets gebeurt zullen ze overgaan tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Volgens Bakary zullen ze eens worden gehoord door de regering en zullen ze uiteindelijk winnen. Ook steun vanuit het buitenland kan hen hierbij helpen.
    Het is nu vooral het Office du Niger dat tegen ze is, maar dit zijn ook slechts ambtenaren met een contact met de regering. De huidige generatie gaat binnenkort met pensioen en wordt opgevolgd door hun kinderen. Dat zou wat kunnen veranderen.
    Er was ook de vraag in hoeverre steun vanuit Europa alleen positief werkt  of dat het ook averechts kan werken vanwege het koloniale verleden. Volgens Bakary werkt steun vanuit het buitenland altijd goed. Vaak weten de autoriteiten of ambtenaren niet precies waar die aandacht en druk vandaan komt. Afgelopen week had de politie commissaris het gevoel dat zijn telefoon de hele tijd ging en dat de hele wereld tegen hem was.

    Die overige 900.000 hectare
    Bakary vraagt zich af waarom ze toch proberen de huidige boeren van hun land af te gooien terwijl er nog 900.000 hectare geïrrigeerd zou kunnen worden, oftewel 90% van het totale gebied. Volgens Bakary geeft dit aan dat de regering vooral de kleine boeren weg wil hebben.
    Office du Niger zou het hele land kunnen voeden. En zelf nog genoeg zijn om te exporteren.
    Het is echter wel de vraag wat het effect van zoveel extra geïrrigeerd gebied zou zijn op de rivier de Niger. Als daar uiteindelijk minder water door stroomt komen boeren en andere bewoners van de benedenstroomse gebieden mogelijk in de problemen.

    Wat nu te doen in Nederland?
    Het laatste deel van de avond ging over de vraag wat we nu in Nederland zouden kunnen doen. Mali staat nog steeds hoog op de lijst van landen die de Nederlandse regering zegt te willen steunen. Op het moment gaan alle aandacht en geld echter naar de militaire aanwezigheid in het Noorden van Mali. Er werd het plan gemaakt wat te gaan doen met die Nederlandse hulp in de jaren ’80 die in Mali zo positief werd ervaren.

    We zouden kunnen kijken of het lukt om die Nederlandse ingenieurs die daar in de 80er en 90er jaren werkten terug te laten gaan om te zien wat er van hun vroegere werk is geworden. Op dit moment zijn ze niet meer gelinkt aan de huidige regering en haar beleid. Ze zouden dus vrijuit kunnen spreken en mogelijk wordt er door de Nederlandse overheid wel naar hun commentaar en advies geluisterd.
    Bakary kan mogelijk wel meer info vinden over die mensen die er vroeger werkten.

    Het zou goed zijn de boerenorganisaties direct te steunen. Dit maakt ze minder kwetsbaar. Zolang geld naar de Malinese regering gaat zien de boeren er nooit iets van. En de boeren weten niet eens dat het land hulp krijgt vanuit andere landen. Ook het geld vanuit Duitsland was onbekend totdat COPON er ruchtbaarheid aan gaf. Het geld was bedoeld voor het verbeteren van het irrigatiesysteem maar het ging vooral op aan andere dingen. Dit is nu in de openbaarheid gebracht en de regering zal wel op zoek gaan een nieuwe manier om aan geld te komen.

  • Bakary Traoré (AEI) gearresteerd in Mali

    Amsterdam, 10 april 2015

     

    Bakary Traoré van Afrique-Europe-Interact gearresteerd in Mali

    De Malinese boer en activist Bakary Traoré die de komende weken door Duitsland en Nederland reist om aandacht de vragen voor de problemen met landroof (land grabbing), is op woensdag 8 april in Mali gearresteerd. Bakary is voorzitter van de lokale boerenvakbond COPON (Coordination des Paysans à l’ Office du Niger) die zich hevig verzet tegen het verlies van hun grond. De volgende dag op donderdag 9 april is hij na het betalen van een borg van duizend euro weer vrijgelaten, net op tijd voor zijn reis naar Europa.

    Volgens de officier van justitie wordt Bakary verweten in een radio-uitzending een medewerker van het Malibya project die de boeren verdrijft te hebben beschuldigd van betrokkenheid bij een tot nu toe niet opgehelderde moord op een boerenactivist. Daarnaast wordt hem opruiing van de lokale bevolking ten laste gelegd. Maar bovenal lijkt deze arrestatie tot doel te hebben een moedige strijd monddood te maken. Bakary heeft in het recente verleden talrijke gevallen van corruptie en dubieus verlopen onteigeningen in de openbaarheid gebracht, onder andere door middel van zijn bijdragen aan radio-uitzendingen die ook buiten het landbouwgebied Office du Niger worden beluisterd. Daarnaast was hij medeorganisator van een bijeenkomst van enkele honderden boeren afgelopen zaterdag in Office du Niger. Bakary zet zich al jaren in voor de dorpen Sanamadougou en Sahou, die sinds 2010 nagenoeg al hun landbouwgrond zijn verloren door landroof. Komend weekend spreekt hij op een internationale conferentie over klimaatverandering in Keulen. Op maandag a.s. 13 april zal hij in Amsterdam spreken op een avond over strijd tegen landroof in Office du Niger.

    Bakary was opgepakt in Bamako en naar Niono in Office du Niger gebracht. Direct protesteerden een groot aantal boeren van COPON voor het politiebureau waar Bakary werd vastgehouden. Vanuit Europa zijn faxen gestuurd naar diverse Malinese ambassades. Vele boeren zijn blijven wachten voor het politiebureau en er was druk op de autoriteiten vanuit binnen- en buitenland. Waarschijnlijk heeft dit wel geholpen bij zijn snelle vrijlating. Hij moest 300.000 CFA borg betalen en ook nog eens 300.000 CFA voor een advocaat (in totaal €916,-). Volgens Afrique-Europe Interact die COPON in Mali ondersteunt, zijn dit prijzen voor Malinesen met Europese vrienden. Arrestaties, gevangenisstraffen en andere vormen van repressie zijn de boeren eerder voorgevallen.

    De geplande informatieavonden gaan dus gewoon door. Dit voorval onderstreept nog maar eens noodzaak om aandacht te besteden aan dit onderwerp en te bespreken wat we vanuit Nederland kunnen doen om bij te dragen aan verbetering van de situatie van de Malinese plattelandsbevolking.

    presentatie strijd tegen landroof in Mali

    Maandag 13 april

    Aanvang: 20:00 (deur open: 19:30)
    Adres: Dokhouse Gallery, Plantage Doklaan 8-12, 1018 CM Amsterdam

    Voor vrijheid van bewegen en duurzame ontwikkeling!

    All Included (lid Afrique-Europe Interact) en ASEED

    info@allincluded.nl

    Meer informatie over Bakary Traoré, COPON en de situatie in Office du Niger is te vinden in de eerder verspreidde uitnodiging voor de informatieavond op 13 april in Amsterdam op de volgende websites:

    * Afrique Europe Interact (met video Struggle against Landgrabbing in

    Mali)

    * Small-scale agriculture is under massive pressure in Mali (2012)

    * ‘Sanamadougou and Sahou have to stay: Stopp Landgrabbing – in Mali and

    everywhere!’

    * Malian Peasants’ Appeal against Land Grab (2012)

    * Biobrandstof uit Mali (Trouw)

    * Het Nederlandse Falea Mali Comité

  • presentatie strijd tegen landroof in Mali

    Verslag presentatie Traoré Bakary over landroof in Mali

     

    Maandag 13 april 19.30u, Plantage Doklaan 8-12 Amsterdam,

    met Bakary Mamatou Traoré, boer en vakbondsactivist uit Office du Niger

    video: struggle against landgrabbing in Mali (La Via Campesina)

    Bakary Traoré van Afrique-Europe-Interact gearresteerd in Mali

    In Mali worden op grote schaal boeren van hun land verdreven of onder slechte voorwaarden uitgekocht. Dit wordt ook wel land grabbing of landroof genoemd. Grootgrondbezitters gebruiken het land vervolgens voor de grootschalige productie van biobrandstof of andere exportgewassen.

    Bakary Mamatou Traoré, ex-onderwijzer, boer en vakbondsactivist tegen land grabbing komt naar Nederland om te vertellen over de problemen en strijd in het landbouwgebied Office du Niger in Mali. Naast de neo-koloniale landroof door westerse bedrijven en investeerders gaat het ook om Malinese grootgrondbezitters en de slechte toegang die de overgebleven boeren hebben tot goede grond, water, kredieten en afzetkanalen. Boeren in de regio organiseren zichzelf, maar hebben te maken met arrestaties, gevangenisstraffen en andere repressie. In het het landbouwgebied Office du Niger werden tachtig boerenfamilies van hun land verdreven voor het Malibya project en worden 117 dorpen bedreigd met uitzetting. De boeren die protesteerden werden geslagen en gevangengenomen. Bakary zal ook ingaan op de relatie tussen de problemen op het platteland en de migratie van Malinesen naar Europa. De vraag zal op de bijeenkomst gesteld worden hoe deze sociale strijd politiek en praktisch vanuit Europa ondersteund kan worden.

    In de ruimte zal een expositie te zien zijn over de strijd van de boerengemeente Falea in het zuidwesten van Mali tegen een geplande uraniummijn.

    Bakary is trekker van de lokale vakbond COPON (Coordination paysans au Office du Niger) die samen met transnationaal netwerk Afrique-Europe Interact de afgelopen drie jaar is opgezet.

    Voor vrijheid van bewegen en duurzame ontwikkeling!

    Organisatie: All Included (lid van Afrique-Europe Interact) en ASEED

    info@allincluded.nl
    tel. 06-59087174

    Maandag 13 april
    Deur open: 19:30
    Aanvang programma: 20:00
    Adres: Dokhouse Gallery, Plantage Doklaan 8-12, 1018 CM Amsterdam

    Links naar meer informatie:
    * Afrique Europe Interact: video Struggle against Landgrabbing in Mali (Via Campesina 2012)
    * ‘Sanamadougou and Sahou have to stay: Stopp Landgrabbing – in Mali and everywhere!’
    * Malian Peasants’ Appeal against Land Grab (2012)
    * Biobrandstof uit Mali (Trouw)
    * Het Nederlandse Falea Mali Comité

    p_e29cef52d068c04e5881a7f5b0b87c29