Author: tugela

  • screening Revenir

    Revenir (http://revenirfilm.com/)

    Première film Revenir in Amsterdam

    Kumut Imesh (co-director / camera / protagonist) uit Ivoor Kust zal aanwezig zijn om zijn film te promoten en vragen van publiek te beantwoorden. Komt allen!

    revenir-6

    – Thursday 5th July (20:30) | Amsterdam, THE NETHERLANDS | Joe’s Garage

    – Friday 6th July (20:30) | Amsterdam, THE NETHERLANDS | Bollox

    – Saturday 7th July 2018 (16:00) | Amsterdam, THE NETHERLANDS | MigratieRoute Tetterode

    – Sunday 8th July 2018 (21:00) | Amsterdam, THE NETHERLANDS | Filmhouse Cavia

    revenir-poster

  • workshop Load Unload

    “Van horizontale migrant naar vertikale immigrant”
    Het hoogtepunt van de MigratieRoute Tetterode 7/8 juli 2018 is zonder twijfel de Load & Unload-workshop van Oumar Mbengue Atakosso, kunstenaar van Sengalese afkomst. In deze workshop worden twaalf migranten gekoppeld aan vier kunstenaars om gedurende één week intensief te werken aan een product. De migranten hebben allen een verschillende achtergrond in het land van herkomst en verschillende migratiegronden (arbeid, studie, asiel en beter leven). De kunstenaars zijn allen werkzaam in het monumentale woonwerkpand Tetterode in Amsterdam: Dagmar Jaeger (http://www.artwestamsterdam.nl/dagmar-jaeger/), Serge Verheugen (http://www.sergeverheugen.nl/), Chris Baaten (http://www.chrisbaaten.com/) en ….. Onder leiding van Oumar Mbengue en co-editor B. Dolla zullen migranten en kunstenaars de diepte ingaan.
    Op zaterdag 7 juli zullen al deze werken tijdens de opening van de MigratieRoute Tetterode 7+8 juli 2018 gepresenteerd worden en vervolgens tentoongesteld. Load/Unload zal zo een deel worden van de MRT die het publiek onder begeleiding van migranten ervaringsdeskundigen zal doorlopen. Middels MRT kunnen wereldburgers vaardigheden en kennis van migranten tot zich nemen. Dit gebeurt in de vorm van veelal interactieve exposities, workshops, spellen, film en debat. Zo geven veelal migranten-deelnemers hun visie van een migratie-vraagstuk.

    Oumar-Unload&Uploading from MigratieRoute Tetterode on Vimeo.

     

     

  • Duizenden reddingsvesten in de hofvijver uit protest tegen het dodelijke EU migratiebeleid

    twee jaar na de totstandkoming van de EU-Turkije deal

    Duizenden Reddingsvesten in de Hofvijver in Den Haag from Alarmphone on Vimeo.

    Watch The Med Alarmtelefoon Nederland verplaatst buitengrenzen van de EU naar de Hofvijver in Den Haag. Enkele tientallen mensen hebben duizenden reddingsvesten verspreid in de hofvijver. De vesten komen van het Griekse eiland Lesbos en zijn gebruikt door migranten op weg naar Europa.

    We voeren hiermee actie voor het recht op vrijheid van migratie, twee jaar na de totstandkoming van de EU-Turkije deal. Terwijl een van de bedenkers van die deal aan de Kamercommissie uitlegt dat zijn plan gefaald heeft. Watch The Med Alarmtelefoon Nederland roept de Europese Commissie, het EU parlement en de verschillende lidstaten waaronder Nederland op om een einde te maken aan de massale verdrinkingsdood van migranten in de Middellandse zee.

    In plaats van hiertegen op te treden werpt de EU steeds hogere grenzen op. Ze sluiten deals met landen waar dagelijks mensenrechten worden geschonden. Twee jaar geleden nam Nederland het voortouw bij het opzetten van deze deal. Sinds de EU Turkije deal zijn evenveel mensen verdronken als in de twee jaar ervoor. Desondanks blijft de deal in stand. Ook de recente ontwikkelingen in Turkije, met veel mensen-rechtenschendingen en de bombardementen op Afrin veranderen niet de houding van de EU, waaronder Nederland.

    Wij eisen:

    – een einde te maken aan de omstreden deals met landen als Libië, Soedan en Turkije
    – een einde te maken aan de financiering van de Libische kustwacht / milities
    – een grootschalige permanente search en rescue operatie veilige routes naar Europa
    – te werken aan aan eerlijke internationale welvaart verdeling

    VRIJHEID VAN MIGRATIE VOOR ALLEN

    Watch The Med Alarmtelefoon Nederland

    Deaths at the Borders of Southern Europe (VU University Amsterdam) – click Play on the animated map

    WTMAP_ANP_zwemvestenActievoerders hebben maandag enkele honderden reddingsvesten in het water van de Hofvijver gegooid. De vesten lagen pal voor het Torentje van premier Mark Rutte. Met de actie wil de organisatie ‘Watch the Med Alarm Phone Nederland’ aandacht vragen voor de tweede verjaardag van de ‘Turkijedeal’. In een flyer stelt de organisatie dat er, sinds de migratieafspraken met Turkije gemaakt werden, 7954 mensen verdronken zijn in de Middellandse Zee. Volgens Watch the Med, een Duitse hulporganisatie die verdrinkingen van en geweld tegen vluchtelingen op zee in kaart brengt, zijn dat evenveel doden als in de twee jaar vóór de deal. De organisatie stelt dat de Europese Unie ‘steeds hogere grenzen opwerpt’, in plaats van vluchtelingen te helpen via veilige routes naar Europa te komen. Watch the Med wil dan ook een ‘vrijheid van migratie’, in plaats van ‘deals met landen waar dagelijks mensenrechten worden geschonden’. Ook wil de organisatie dat de EU een grootschalige operatie opzet om vluchtelingen op zee te vinden en te redden. < | beeld anp / Marten van Dijl
    29425032_1825215460845342_8787485869092110336_n

  • MigratieRoute Tetterode

    Facebook MigratieRoute tetterode

    zaterdag 7 juli & zondag 8 juli 2018

    workshop Load & Unloading

    film-verslag Dialogen MigratieRoute Tetterode – 2e dag
    film-verslag Kick Off MigratieRoute Tetterode – 15 maart 2018

    logo MRTfoto-verslag Kick Off 15 maart in Tetterode

    visiedocument Chris Keulemans (nl) / visiedocument Chris Keulemans (eng)

    flyer MigratieRoute Tetterode (nl) / flyer MigrationRoute Tetterode (eng)

    Aangespoeld in Tetterode (theater regisseur Bart Deuss over de gidsen van MigratieRoute Tetterode)

    Tetterode: monumentaal woonwerkpand middenin Amsterdam, met een lange traditie in ondersteuning van ongeDOCUMENTeerde vluchtelingen. Door het hele pand heen kunnen bezoekers tijdens het weekend 7 & 8 juli 2018 een migratieroute volgen.
    _____________________________________________________________
    Een route langs hoop, angst, vluchten, onderduiken, wachten, strijd en heimwee, maar ook langs ambitie, doorzettingsvermogen en talenten. Via installaties, tentoonstellingen, documentaires, debat, workshops, muziek en teksten wordt publiek deelgenoot van de drijfveren van migranten.
    _____________________________________________________________
    De rode draad van MRT vormen de coöperatie en interactie tussen kunstenaars, ambachtslieden en bewoners van woonwerkgebouw Tetterode enerzijds en vluchtelingen & migranten  anderzijds, in de weken voorafgaand aan het MRT-presentatie-weekend 7 & 8 juli 2018. Ook kunstenaar Oumar Mbengue Atakosso zal in de workshop ‘Load & Unloading’, ‘Laden & Lossen’, co-creaties vanuit diverse disciplines stimuleren, die getoond en ervaren worden op 7 & 8 juli 2018.
    _____________________________________________________________

    Chris Keulemans over MigratieRoute Tetterode from MigratieRoute Tetterode on Vimeo.

    Het publiek wordt in het MRT-weekend door Tetterode geleid en onderschept door ‘reisagenten’ van ‘In Limbo Agency’, die de rol van smokkelaar, grensbewaker, vluchteling of ambtenaar op zich nemen. Dit artistieke team van ongedocumenteerde vluchtelingen heeft zelf ervaring met migratieroutes.
    _____________________________________________________________
    Tijdens de route wordt men geconfronteerd met kunstinstallaties en performances die diverse aspecten van het migratiedebat belichten. Naast de artistieke interpretatie vanuit de workshop ‘Load & Unloading’, is werk te aanschouwen van Esther Polak & Ivar van Bekkum en van Simon Wald-Lasowski met beelden uit Lampedusa en Noord-Afrika.
    _____________________________________________________________
    Debat en discussie met sprekers als Emmanuel Mbolela, Congolees vluchteling en schrijver, Orçun Ulusoy, mensenrechtenadvocaat uit Turkije, en Richard Djimeli, filmmaker en vluchteling uit Cameroun, dagen het publiek uit om duurzame toekomstbeelden rond migratie te formuleren

    Migratie Route Tetterode – Teaser from MigratieRoute Tetterode on Vimeo.

    _____________________________________________________________
    Documentaires en films tonen achtergronden en verhalen van vluchtelingen & migranten in landen van herkomst, transit en aankomst. Rederij Lampedusa sluit MigratieRoute Tetterode af met een boottocht langs de Amsterdamse migratiegeschiedenis onder begeleiding van migranten-vertellers. De artistieke samenwerking met migranten en vluchtelingen staat overal centraal.

    Niet getoond, wel in zelfde sfeer: Le voyage d’une migrante syrienne à travers son fil WhatsApp (Le Monde)

    _____________________________________________________________
    Voor updates, contact en aanmelden info-maillijst, mail (max. 2 per maand) naar:                migratieroute@gmail.com
    Stuur deze flyer gerust door aan je netwerkcontacten!

    Met dank aan AFK, VSB-fonds, Stadsdeel West, Regiegroep Oud-West, Haëlla Stichting en Tetterode.

  • Illegaal verblijf is niet meer strafbaar, volgens Europese rechter

    De Europese rechter stelde onlangs vast dat een verbod op inreizen iets anders is dan een verbod op verblijf. En daarmee staat het Nederlandse verbod op illegaal verblijf op losse schroeven, betoogt Martijn Stronks in de Verblijfscolumn van NRC Next 17 november 2017vluchtelingen_kerk_denhaag_02_207196_16572252Illegaal verblijvende vreemdelingen zijn een doorn in het oog van een goed functionerend vreemdelingenbeleid. Ze hebben geen toestemming om op het grondgebied te verblijven, maar doen dat toch. In de afgelopen twintig jaar zijn er steeds meer maatregelen bedacht om dit probleem op te lossen.

    Voor steeds meer onderdelen van het leven in Nederland is inmiddels een verblijfsvergunning nodig, denk aan werk, de gezondheidszorg, het wonen in een huis of gewoonweg het gebruiken van een bankrekening. Toch verblijven er nog altijd vreemdelingen illegaal in het land, dit tot groeiende politieke frustratie. In 2010 ontstond daarop een nieuw plan om dit probleem het hoofd te bieden: de strafbaarstelling van illegaal verblijf. Met name VVD en PVV ijverden hiervoor, maar ook CDA en PvdA waren enthousiast. Zo stond in de regeerakkoorden van Rutte I en Rutte II het voornemen om illegaal verblijf strafbaar te stellen.

    Ingewikkeld

    Toch kwam het niet zover, illegaal verblijf als zodanig is nog altijd niet strafbaar in Nederland. Wél is, via een tamelijk ingewikkelde juridische constructie, een specifieke vorm van illegaal verblijf strafbaar gesteld.

    De implementatie van deze Europese verplichtingen viel in Nederland samen met de plannen van de kabinetten Rutte I en II om illegaliteit strafbaar te stellen. In plaats van te kiezen voor een algehele strafbaarstelling van illegaliteit, werd besloten om de strafbaarstelling te koppelen aan het inreisverbod. Zodra iemand op het grondgebied werd aangetroffen terwijl tegen hem een inreisverbod was uitgevaardigd, kon hij strafrechtelijk worden vervolgd. Er hing hem dan een gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of een boete boven het hoofd. Het leek een nogal slimme oplossing zo, er kon immers eenvoudig worden aangesloten bij de implementatie van het Europese inreisverbod. Maar nu blijkt dat juist deze constructie tot grote problemen leidt.

    Inreis- of verblijfsverbod

    Onlangs betoogde mijn collega Galina Cornelisse in het Nederlands Juristenblad (nr. 38, p. 2814-2820) dat door een recente uitspraak van het Hof van Justitie de strafbaarstelling van illegaliteit op losse schroeven is komen te staan. Hoewel Cornelisse helder uitlegt dat deze conclusie duidelijk volgt uit de uitspraak van het Europese hof, bereikte dit opmerkelijke bericht nauwelijks het nieuws. Dat heeft vermoedelijk te maken met de complexiteit van het systeem van strafbaarstelling. Toch is de Europese uitspraak voor de goede verstaander kraakhelder. Het Hof stelt dat het inreisverbod slechts gaat over de situatie waarin de vreemdeling het land heeft verlaten. Zo begint de termijn van het inreisverbod immers ook pas te lopen nadat de vreemdeling het land uit is. En welja, de naam zegt het eigenlijk ook al, het gaat om een verbod op inreizen, niet om een verblijfsverbod.

    De uitspraak heeft zo ernstige gevolgen voor het complexe systeem van strafbaarstelling van illegaal verblijf in Nederland. Dat was immers gebouwd op basis van de strafbaarstelling van het inreisverbod. Nu blijkt echter dat voor alle gevallen waarin de vreemdeling het land niet heeft verlaten, het verblijf niet strafbaar is. Het inreisverbod geldt immers pas  als de vreemdeling is vertrokken. Als u bedenkt dat het probleem van illegaal verblijf nu juist is dat vreemdelingen vaak niet (kunnen) vertrekken, dan ziet u het Nederlandse systeem van strafbaarstelling voor uw ogen als een kaartenhuis in elkaar vallen.

    Wil het nieuwe kabinet ook het verblijf van illegalen die het land nog niet hebben verlaten strafbaar stellen, dan zal het dus nieuwe regels moeten maken. Ondertussen zijn er de afgelopen jaren dus vreemdelingen zonder geldige juridische basis bestraft voor illegaal verblijf. Wellicht dat ze daarvoor recht hebben op schadevergoeding. Hoe dan ook, een fikse kluif voor de nieuwe minister van Justitie en Veiligheid.

    De Verblijfscolumn wordt op regelmatige basis geschreven door Martijn Stronks in samenwerking met Verblijfblog, het blog van de sectie migratierecht van de Vrije Universiteit Amsterdam. Martijn Stronks is jurist en filosoof en is als universitair docent verbonden aan de VU. Twitter: @MartijnStronks

  • Burgerlijke ongehoorzaamheid op zee – Drie jaar Alarm telefoon

    Ervaringen analyses en interviews vastgelegd in brochure In solidarity with migrants at sea! The Alarm Phone 3 years on

    Oktober 18, 2017
    3y_ap_intro_welcomeunited-1024x576            Geen “Frontex maar Veerboten wagen” op de We’ ll come United Demonstratie in Berlijn op 16 september 2017 (Photo: Mazlum Demir)

    Op 25 juni 2017 , zoals zo vaak daarvoor gebeurde, ontving ons alarmtelefoon team een bericht van Vader Mussie Zerai. Hij was gewaarschuwd door migranten op een boot in nood waar zo’n 100 mensen aan boord waren. Ze waren vertrokken uit Al Khums in Libie en bevonden zich in een gebied ver verwijderd van de zogenaamde Search and Rescue zone’ s waar verschillende NGO schepen actief waren. Terwijl het alarm telefoon team ze snel en vaak probeerde te bereiken slaagden zij er niet in, wat wel lukt was om het tegoed op hun telefoon van een afstand op te laden zodat zij contact konden blijven houden met de buitenwereld. En dat er contact was dat konden we waarnemen aan het steeds meer dalende tegoed op hun telefoon. We informeerde het  Italiaanse kustwacht coördinatie centrum in Rome en namen contact op met de Moonbird, een door Sea watch en het Humanitaire piloten initiatief gestart zoek verkeningsinitiatief. We stuurden hun de GPS locatie van de boot en zij beloofden in dat gebied een zoektocht te starten. Kort daarna het vliegtuig van de NFGO vertrok en vond het schip in de buurt van de opgegeven locatie, en gaven de nieuwe locaties door aan ons en aan de autoriteiten. Enkele uren later ontvingen wij een bevestiging dat de boot met alle mensen aan boord gered was.

    Deze zaak was 1 van de 1840 zaken van de  Watch the Med Alarmtelefoon waar wij in onze eerste 3  operationele jaren mee te maken hebben gehad. Deze zaak is , net als vele andere zaken, exemplarisch voor een nieuwe vorm van activisme , 1 waarbij een diverse groep van actoren, waarvan sommige onbekenden zijn van elkaar, samenkomen  en een complexe solidariteitsketting vormen met als doel om razendsnel te interveniëren en hun te ondersteunen die zeegrenzen oversteken.

    Vader Zerai wereld wijd bekend binnen de Oost Afrikaanse gemeenschap en diaspora, ontving een SOS bericht van een boot en alarmeerde een van onze vele shift teams die opereren vanuit landen in heel Europa vanuit noord Afrika en Turkije. Aangezien veel zogenaamde Search and Rescue schepen  buiten het SOS gebied van deze boot actief waren, alarmeerde wij de Moonbird, crew die vanuit Malta opereren, en zetten zo een lucht verkenningsoperatie in gang. Deze nieuwe samenwerkings- verbanden zowel op de grond als in de lucht hebben als doel en dragen bij aan zogenaamde Freedom of Movement en Safe passage van migranten. Deze nieuwe vormen van solidariteit komen niet uit de lucht vallen maar vloeien voort uit de tomeloze wil en energie vanuit Grassroot organisaties om samen te werken in de strijd tegen  het Europese Grenzenregime.

    Onze Alarm telefoon ging van start op 11 oktober 2014 en is nu meer dan drie jaar 24/7 operationeel. 11 oktober 2017 was het de vierde “ verjaardag “ van een afschuwelijk scheepsramp waarbij meer dan 260 gestorven zijn, of beter gezegd:Where left to die. Italiaanse en Maltese autoriteiten   waren op de hoogte van de positie van dit schip en van de situatie aan boord maar vertraagde willens en wetens de reddingsoperatie waardoor deze afschuwelijke tragedie kon plaats vinden. En zijn ook direct verantwoordelijk hiervoor.
    De afgelopen drie jaar zijn we getuige geweest en hebben onderdeel uitgemaakt van onvoorstelbare en ongelooflijke gebeurtenissen, van de onvoorspelde massale grens overschrijdingen in 2015 toen meer dan een 1 miljoen mensen hun boot tocht overleefden en vele van hun te voet verder trokken Europa in, de gewelddadige pogingen om de Balkan route te sluiten, waarin maritieme migratie in de Egeïsche zee werd bestreden  door omstreden Deals te sluiten, tot het op uiterst cynische wijze in diskrediet brengen en  criminaliseren van NGO’ s die bezig zijn met uiterst belangrijke zoek en reddingsoperaties op zee in 2017. Dit terwijl de hele tijd het dodental in het Middellandse zee gebied  schrikbarend blijft stijgen meer dan 11000 doden waren er in de afgelopen paar jaar officieel geregistreerd, maar hoeveel mensen er daadwerkelijk zijn gestorven zal onduidelijk blijven.

    Op dit moment hebben we te maken met ongekende repressie, of wat we zouden kunnen beschrijven als een “roll back” van het Europese grenzen regime. Als reactie op de massale doorbraak van de grenzen voornamelijk  2015  en begin 2016, zijn we er nu getuige van  hoe de EU samen met haar Lidstaten op uiterst Cynische wijze grenzen aan het versterken is en obstakels aan het opwerpen zijn om vrijheid van beweging tegen te gaan. Door ondermeer samen te werken met dictatoriale regimes en de buiten grenzen van Europa te verplaatsen naar landen als Mali, Niger en Soedan, door het criminaliseren van NGO’ s, door buiten grenzen te militariseren, en door het aanscherpen van het Dublin verdrag geeft de EU vorm aan deze zogenaamde “Roll back”.

    Deze maatregelen worden in Europa gemengd ontvangen, waar sommige staan te applaudisseren of roepen om nog verder gaande repressieve maatregelen,  organiseren andere zich en komen hier tegen in opstand. Je kunt stellen dat er een sterke polarisering binnen de samenleving plaatsvind. In dit klimaat van repressie en van onduidelijkheid maar ook van toenemend collectief solidariteit organisatie en verzet gaan wij door met ons werk  van ; vastleggen, netwerken en interveniëren.

    Verschillende nationale en Europese actoren proberen het werk van zogenaamde SAR NGO’ s onmogelijk te maken en ze weg te jagen uit het Middellandse zee gebied.  Zodat er een gebied ontstaat waar migranten ongezien slachtoffer worden van de straffeloze acties uitgevoerd door deze actoren. Is dit cynisch ja maar helaas wel de realiteit. Dit is precies de reden waarom onze mogelijkheid als alarmtelefoon om te kijken, luisteren, en om burgerlijk ongehoorzaam op te treden daar waar nodig,  in het leven is geroepen en noodzakelijk is.

    We weten dat mensen zullen blijven migreren, ondanks de zogenaamde “ Roll back” en steeds meer gewelddadige grenzen en gevaarlijke paden die worden opgeworpen en moeten worden genomen. In onze tijden van onrust, conflicten, oorlog en economische uitbuiting zijn redenen om een grens over te steken veelzijdig – er zijn gewoon zoveel mensen die willen, en moeten ontsnappen. Wanneer honderden door de hekken van de Spaanse enclaves in Marokko breken of met de boot in het zuiden van Spanje aankomen en ‘Boza!’ Schreeuwen, wanneer boten op de Griekse eilanden komen ondanks de overeenkomst tussen de EU en Turkije of wanneer duizenden aan de gruwelijke omstandigheden in Libië ontsnappen en aankomen in Italië, stuk voor stuk  tonen ze aan dat ondanks repressie migratie haar wegen vindt. Het is hun kracht en strijd die ons activisme inspireert, hun vastberadenheid, die onwillig is om te buigen voor wat soms een onoverkomelijke grensapparaat lijkt. Niet alleen langs de Middellandse Zee, maar ook veel verder in het zuiden en het oosten, in landen van herkomst organiseren groepen en gemeenschappen zich om onbevoegde grensoverschrijding mogelijk te maken  en te ondersteunen.

    Terwijl de EU barrières bouwt, mobiliseren wij langs de oevers van de Middellandse Zee aan beide kanten om bruggen te creëren. De waarde van het Alarm telefoonproject kan niet alleen worden afgemeten aan het het aantal noodoproepen dat het ontvangt, maar ook aan de vele initiatieven, netwerken en projecten die het heeft ondersteund of geholpen. Wij zien de Middellandse Zee niet als een dodelijke grenszone, maar een ruimte van ontmoeting, verbinding en gemeenschap. Naast ons dagelijks ondersteuningswerk  van mensen die onderweg zijn via ons telefoonactivisme, zijn er zusterprojecten opgetreden, waaronder de Desert Phone, Missing at Borders en Boza Tracks, die ook in onze bijgesloten brochure worden gepresenteerd. We hebben daarnaast deelgenomen aan campagnes die de dramatische situatie in het Middellandse-Zeegebied aankaarten en tegen gaan. Eind september 2017 organiseerden onze Tunesische Alarmtelefoonleden bijvoorbeeld een grote conferentie in Tunis, waar migranten-gemeenschappen, activisten en NGO’s uit Noord-Afrika en elders samen kwamen om te spreken over ‘Migratiebewegingen rondom de Middellandse Zee, onder het motto:  Realiteiten en Uitdagingen’ . Ongeveer dezelfde tijd in Berlijn, meer dan 1.500 kilometer verderop, vond er een grote demonstratie plaats onder het motto ‘‘We’ll Come United’’ ter herdenking aan de “ March of Hope”  . De mars van migranten die twee jaar geleden door verschillende Europese grenzen brak en daarmee de ‘lange zomer van migratie’ ingang zette die Europa veranderde.

    Net zoals het Alarmtelefoon netwerk zelf, is deze brochure een collectie van verschillende artikelen. Het biedt analyses van de situaties in de drie belangrijkste mediterrane regio’s en reflecties over enkele van de gedenkwaardige ervaringen die we de afgelopen drie jaar hebben mee gemaakt. Het bevat interviews met sommige leden, onze vrienden, kameraden, contactpersoon of migranten  die we in noodgevallen tegenkwamen, waarin zij gehoord worden, en het geeft een overzicht van de verschillende netwerken en zusterprojecten waarbij de alarmtelefoon betrokken is.

    Laten we verder gaan!
    De WatchTheMed Alarm telefoon!

  • The Valletta Process: Round 2

    http://www.obsmigration.org/en/2017/02/the-valletta-process-round-2/

    febr. 2017/ West African Observatory on Migrations

    The island of Malta’s geographical location makes it an ideal link between the European and African coasts.  In recent years, its location has encouraged thousands of migrants to brave the 340 km of waters separating the archipelago from the Libyan coast to get to Europe. Groups of migrants can, therefore, be seen wandering the streets of Valletta, the Maltese capital, awaiting a hypothetical regularization of their status which will allow them to continue on their way to other countries situated on the old continent.
    Frontière-Togo-Bénin-1-710x400Border Togo-Benin

    It was this symbol of Euro-African migration that was chosen by the European Union (EU) as the venue for a summit meeting between the governments of the two continents in November 2015, with the aim of stemming the flow of African migrants arriving off the Mediterranean coasts[1]. This summit gave rise to the Valletta process and its action plan. The Valletta process would redesign development cooperation between the European Union and Africa by making European aid conditional on the control of African migration to Europe.   A five point action plan would be adopted to address the root causes of irregular migration, promote legal migration and mobility, protect and ensure the right of asylum for people fleeing conflicts,  combat human trafficking, and finally, to improve the return, readmission and reintegration of irregular migrants living in Europe.  A trust fund[2] of 1.8 billion Euros was also to be set up to finance “Emergency” projects to be implemented under the Valletta Action Plan in order to block the “clandestine” arrival of African migrants in Europe.

    A little more than one year after the Valletta Summit, it was time for an assessment of the situation. Thus, on the 8th and 9th February 2017, senior African and European officials returned to Malta for a meeting to evaluate the implementation of decisions taken in November 2015.

    An atmosphere of security
    The island of Malta was particularly suited to this follow-up meeting, almost totally closed to the outside world, and characterized as it was by its insularity.  Far from their continents’ respective coasts, protected from prying eyes and any trouble, senior civil servants were left in peace to discuss the action taken to curb migration during the previous months.  Although they had withdrawn to the small Maltese city of St Jullian to hold the meeting, the Westin Dragonara Resort was, nevertheless, under high surveillance.  To access the meeting rooms, the hundred or so European and African delegates had to undergo security checks that included scanning their badges and a visual control of badges.

    The few journalists that had had the audacity to come and cover the meeting were banned from entering the room.  The lack of openness surrounding the meeting led to the impression that the parties present were extremely worried about the extent to which public opinion in their respective countries might receive negative accounts of the issues under discussion within the four walls of the hotel.  Four African and European civil society organizations managed to hurdle the political, diplomatic and security obstacles and find a seat at the discussion table.  Up until the very last minute, there were doubts as to whether this was going to be possible due to opposition from certain countries.

    An imbalance in implementation
    This was the opinion expressed by the African Union and some other African countries about the implementation of the Valletta Action Plan.  From the start of the meeting and in its introductory speech, the African Union condemned the fact that its European partners were keen to place the emphasis on funding projects aimed at combating migrant trafficking and repatriating irregular migrants.  It also criticized the European Union’s lack of effort in proposing legal channels for African citizens’ mobility into Europe while, on the contrary, encouraging a brain drain from Africa by promoting grants via ERASMUS plus.  This imbalance was proven by the number of senior African officials denied visas and consequently prevented from participating in the follow-up meeting.  Certain senior African officials condemned the way in which they had been treated in their countries’ European consulates.  They had only been granted four-day visas for an official mission to Europe, placing them in a difficult situation should there be flight cancellations.  The issue of legal mobility was to be the subject of bitter discussion between the European and African parties throughout the meeting.

    For their part, the senior European officials congratulated themselves on having respected their commitment to increase the amount of the Emergency Trust Fund to 2.5 billion Euros[3] in addition to the upcoming launch of the European External Investment Plan[4] in the amount of 40 billion Euros. Each of the European countries reminded the Africans of their expectations concerning the migration policies to be implemented on their continent. Germany insisted on the need for its African partners to make more efforts to accept the readmission of irregular migrants.  As for the United Kingdom, it withdrew its initial proposal to see the refugees confined to areas closest to their country of origin, near conflict zones. And all of the countries of the European Union expressed their approval for Niger’s “good policy” in fighting irregular migration.  As defined by the new principle that directs how development cooperation between the European Union and Africa will pan out, the good pupils will get the most funding from the emergency trust fund:   “More For More” (“You Do More, You get More”).

    Competition for the crumbs from the Trust Fund
    Competition between the African countries for funding was to get the better of their cohesion during the meeting. Although the way in which the trust fund functions appears very much like blackmail to the African Union, on the contrary the African countries that are considered to have priority by the EU and thus benefit most from the allocation of funds showed their satisfaction.  Once again, it was left up to the African Union to explain that the real beneficiaries of funding are first and foremost the development agencies of the various European countries. This was clear in the analysis presented by the department responsible for the management of the trust fund within the EU (DEVCO) that showed that the French Development Agency, the German Cooperation Agency (GIZ), the Spanish Cooperation Agency for International Development, etc. are the primary recipients of the money from the trust fund.  As is usually the case in international development, the money will be used to employ experts and European operatives to come and develop Africa in the name of Official Development Assistance. The representatives of the African Union condemned this practice, stating:  “What you give to us with one hand, you take with the other”.

    Nevertheless, this situation doesn’t seem to weigh heavily on some of the African countries who are happy enough to accept the crumbs offered from the trust fund, as long as they receive some money, and to implement the policies that will put a stop to migration of their citizens.  Thus, presentations were made to their European partners by various African countries illustrating some of the action that their particular country had taken to block the irregular migration of their citizens in order to prove their willingness to collaborate.  Niger congratulated itself on its legislative reform to curb migrant smuggling and trafficking, its arrest of several of its citizens and seizure of a hundred cars used to transport migrants from Agadez to the Libyan border.  As for Ethiopia, it had arrested more than five hundred of its citizens accused of human trafficking.  Other countries spoke of their efforts to install a biometric system for travel documents (passport, identity card…) and of their exchange of information with European security services.  Finally, certain African countries presented missions carried out in Europe by their immigration officials to identify irregular migrants’ country of origin as proof of their commitment to combat irregular migration.  Ultimately, the Ivory Coast, Ghana and Guinea were the ones to receive the good news from the EU[5]that they were the three new African countries to be granted priority status and would now, therefore, be the recipients of the Trust Fund’s generosity.  A senior African official from a country that was not considered a priority later confided to me in an informal discussion after the meeting: “It’s clear that the more irregular citizens you have in Europe, the faster you’ll be eligible to receive funding from the trust.  So we’ll let them leave”.  The irregular migrants belonging to the African diaspora have now become bargaining chips in obtaining European Official Development Assistance.

    Civil Society was there too
    During the meeting, civil society members that were present had no hesitation in condemning the lack of openness surrounding the Rabat Process, Khartoum Process and Valletta meetings during which negotiations on migration between the European Union and Africa were held.  One of the major elements criticized by civil society at the very beginning of the meeting was the recent declaration of the European Council of heads of state of the 3rd February 2017 in Malta.   The Council had announced their decision to support the Libyan coast guards in order to prevent departures from the Libyan coasts.  This decision, intended to save lives in the Mediterranean, in fact condemns the migrants to hell in Libya.  It leaves them trapped in a country that has been condemned in human rights organizations’ reports for its attacks on migrants and its detention conditions worthy of concentration camps.

    Although the European Union is aware of the situation of the migrants in Libya and the atrocities to which they are subjected, it does not hesitate, for electoral reasons, to condemn them to a certain death in Libya. They tend to forget that the majority of migrants taking the Libyan route are asylum seekers that benefit from the principle of non-refoulement recognized by the Geneva Convention.

    The meeting also provided civil society with an opportunity to reiterate their concerns regarding the impact that the projects financed by the Emergency Trust Fund are having on the free movement of Africans on the continent.  Thus, civil society, made its voice heard in denouncing the hypocrisy of Europe that wants its own area of free movement without borders while ensuring that border management is reinforced in regions of Africa that also aspire to the free movement of people.   The question of the European laissez-passer, also a source of friction between the European Union and African countries, was another sensitive subject put on the table by civil society.  Unfortunately, no comment on this issue was forthcoming from any of the government parties.  And to finish, the delicate questions of access to Trust Fund funding and citizen follow-up of the implementation of the Valletta Action Plan were raised.  Delicate questions which also remained unanswered.

    The presence of civil society around the discussion table represents a breakthrough and should be greeted by all as a victory.  However the upcoming elections in Europe presage uncertain times for the Euro-African dialogue on migration.  There is no doubt that EU countries will continue to reinforce security mechanisms within their migration policy to the detriment of their African partners.  And that is why it is more important than ever to make sure that civil society has a strong presence at the next meetings on the various processes of Euro-African dialogue on migration.

    Mobilization continues.

    [1]http://www.consilium.europa.eu/en/meetings/international-summit/2015/11/11-12/

    [2]http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-15-6056_en.htm

    [3]http://ec.europa.eu/europeaid/regions/africa/eu-emergency-trust-fund-africa_en

    [4]https://eeas.europa.eu/headquarters/headquarters-homepage/10415/joint-op-ed-hrvp-federica-mogherini-and-commissioner-johannes-hahn-new-eu-external-investment_en

    [5]https://ec.europa.eu/europeaid/news-and-events/la-cote-divoire-le-ghana-et-la-guinee-rejoignent-la-liste-des-pays-eligibles-au_en

  • Welcome United – Fighting for equal social rights

    Welcome United – Fighting for equal social rights
    Call for transnational action days in September 2017

    We won’t get used to what is happening right before our eyes and what is declared as normal: death at sea, push backs and detention, exploitation and no rights. These conditions shape the daily lives of hundred thousands all over Europe and of those who still seek to come here. People are being insulted, spat on and beaten. The solidarity of hundreds of thousands is mistreated and stamped on. We are looked at with a lot of suspicion. They build fences to prevent us from entering. They deport us to make us disappear. But we are here. We will stay. We have our hopes. We have our dreams. We live. Welcome united.

    We will not give up. We remember the summer of 2015. Hundreds of thousands opened Europe’s borders. No one could stop them because they didn’t let anyone stop them. They just began to walk. On Friday September 4th, thousands of migrants trapped in Hungary, at the Budapest train-station Keleti, took the road, starting the „march of hope“, opening the Austrian borders. And further on to their families and friends all over Europe. Freedom of movement did not remain a demand anymore. The movement took its freedom. For the right to have rights, for the right to presence, to protection, to help and to a future. The “march of hope” remains an unforgettable event in the long history. And in our collective memory of struggles for the right to escape and to migrate.

    Now we still face an ongoing rollback. With new repressive laws and more racist agitation. But we continue to come from the global south. To leave misery and war, which comes from the global north. We cross the sea from Libya, we overcome the fences from Ceuta. Or we find and invent other paths into the fortress of Schengen. In underground railroads against the EU-border regime.

    Day in day out, we seek to resist the injustice of the current order. The small and the large protests have become part of our lives. The hopes of 2015 have not yet been suffocated. These hopes have found expression in the acts of solidarity of thousands of people in all over Europe and beyond. Hopes and solidarity which also inspires and infects the transit- and destination societies. For a better life for all. Whether it’s about the right to dignified housing or work, to education, mobility or health care. We don’t accept to be treated just as cheap labor, that can be exploited or dismissed when needed. We fight for the freedom of movement against the European government of mobility, against low paid jobs, deportations and pushbacks. Social and political rights exist for everybody everywhere. Without exceptions and from the very start. In solidarity and against any kind of divide and rule.

    We continue to fight for the refugees’ and migrants’ right to presence, and also for the right to our presence. We provide everyday support. We protest state persecution and deportation. We strike against the borders and against exploitation and precarious labour conditions of all, migrants as well as non migrants. We rise up against the new right-wing populism and old forms of fascism. We are here and we stand with those who came. We are the ones who arrived. Welcome united!

    In the transnational action days we want to create spaces for all those voices and stories that are usually not heard or that are supposed to remain unheard. Everyone who cares about the common good and solidarity should come out. Everyone who can no longer bear that people are forced o stay in miserable conditions or left to suffer and die at Europe’s borders, should come out. We know well that many have fought for years for their future. Now is the time to raise our voices together. We are more than we think! We’ll come United!

    Against this background we call for decentralized actions and local meetings around the anniversary of the march of hope, starting from the 2nd of September 2017 – in your city, your village, your neighbourhood. Be creative!
    And we invite delegations from all over Europe to come to Berlin at the 16th of September to join a big antiracist parade.

    Welcome united! We’ll come United!

    First Signatures:
    Network of Social Support to Refugees and Migrants, Diktio, Athens, Greece
    Clandestina,Thessaloniki, Greece
    Second Home, migrant community from Ljubljana, Slovenia
    Welcome Initiative, Zagreb, Croatia
    Coordinamento Migranti Bologna, Italy
    Aktion Zunder, Switzerland
    Autonome Schule Zurich, Switzerland
    collectif R, Switzerland
    solidarités sans frontières, Switzerland
    „wo Unrecht zu Recht wird“, Switzerland
    Association des Travailleur Maghrébin de France, Strasbourg
    Missing at the Borders, France
    Get-Together Network in Germany
    WatchTheMed Alarm Phone with groups from Berlin, Bremen, Bristol, Cologne, Hamburg,
    Hanau, Istanbul, Izmir, Leipzig, Munich, Netherlands, Strasbourg, Tunis, Zurich
    Moving Europe
    Afrique Europe Interact
    Welcome to Europe

    Contact: kmii-hanau@antira.info <mailto:kmii-hanau@antira.info>
    Website of Get-Together Network in Germany:
    http://www.welcome-united.org

  • Evacuation du camp de réfugiés de Choucha – 2017

    19 Juin 2017

    Une opération d’évacuation du camp de réfugiés de Choucha à Ben Guerdane a commencé dans la matinée du lundi 19 juin 2017. L’opération a été lancée avec la présence d’un grand nombre d’agents de sécurité et de l’armée nationale.